Mark My Way – Thin The Herd

Mark My Way – Thin The Herd

[smart_review]

Binnen de hardcorescène is H8000 een begrip. Het is een overkoepelend geheel voor al de (metal)hardcorebands uit West-Vlaanderen. Cultbands uit de H8000-scène zijn Liar, Congress en Nations On Fire. Maar ook de jongere garde zegt maar al te graag deel uit te maken van deze scène. Zo is er Mark My Way, welke me drie jaar terug aangenaam wist te verrassen met zijn ep’tje The Big Game. “The Big Game” is nu echt daar, want enkele dagen terug bracht de band zijn eerste volwaardige langspeler Thin The Herd op de markt. Lag deze eerste plaat in het verlengde van de eerder uitgebrachte werkstukken, of had de band geopteerd om een totaal nieuwe formule te hanteren? (meer…)

CLCKWS – Popular Polarization

CLCKWS – Popular Polarization

CLCKWS is een Belgische band, die  ik van dag één ben beginnen volgen. Counter Clockwise, de eerste plaat van deze talentvolle band, wist me vanaf de eerste seconde te overtuigen. Er was een band te horen die lak had aan regels en formules, waardoor ze iets wisten af te leveren waar ze volledig achter staan. Sinds enkele dagen ligt de tweede plaat bij de betere lokale platenboer. Ik was benieuwd of deze Popular Polarization wederom zo’n straf werk was geworden. Anderhalf jaar zit er tussen de release van de debuutplaat en zijn opvolger. In die tijd heeft de band enkele wijzigingen ondergaan wat betreft bezetting. Ik was benieuwd welke invloed deze wissels hadden op het eindresultaat. (meer…)

This Can Hurt – Worlds Apart

This Can Hurt – Worlds Apart

[smart_review]

In de herfst van 2017 mocht ik kennismaken met de Belgische alternatieve rockband This Can Hurt en zijn debuutplaat When Nothing Matters. Ik had enkele luisterbeurten nodig, maar des te meer ik de plaat een kans gaf, des te meer deze mij kon overtuigen. Vaak was het geheel wat te commercieel, en toch heb ik de afgelopen twee jaar nog verschillende keren teruggegrepen naar het cd’tje. Enkele weken terug bracht de band met Worlds Apart de opvolger op de markt. Ik was benieuwd of ook deze tweede telg me, met een voor mij eerder onbemind genre, konden overtuigen. (meer…)

Groezrock het verslag: dag 1

Groezrock het verslag: dag 1

Na 730 dagen zonder Groezrock was het eindelijk zover, we konden nog eens lekker ouderwets gaan “Groezen”. Na een jaartje met enkel een zeer geslaagde indooreditie, had de organisatie besloten om terug te keren naar de roots van het festival. Mindere klinkende namen prijkten op de affiche, waardoor er meer ruimte was voor jonge beloftevolle bands. Was het deze keuze of het feit dat het festival er een jaartje tussen uit is geweest, maar er waren duidelijk minder geïnteresseerde ten opzichte van de voorgaande edities. De sfeer op de camping was zoals vanouds, de weide had wel wat last van de mindere interesse. Bij verschillende kleppers stond er weinig publiek welke de beleving wat onderuit haalde. Laat er geen twijfel over bestaan, Groezrock blijft een geweldig festival met een waanzinnige sfeer. Wij van Amped-Up en duizenden andere mensen hebben er weer van genoten! Lees hier het verslag van de eerste dag én die van de show van Sounds Like Deceit, welke donderdag deel was van de gratis toegankelijke warm up show.

(meer…)

Nesqueek – The Silence Of Violence

Nesqueek – The Silence Of Violence

[smart_review]

Een jaartje terug leerde ik de Belgische metalcore/hardcoreband Nesqueek kennen tijdens een kleinschalig optreden in De Rockkelder, een gezellig cafeetje in Balen. Het vijftal speelde er zijn derde show maar wisten wel elke aanwezige van z’n sokken te blazen. De chaos tussen brutale hardcore en melodische metal zette het cafeetje op zijn kop. De goesting waarmee Nesqueek op het kleine podiumpje stond was fenomenaal en overtuigde me om na het optreden de band te blijven volgen. Sinds vorige week ligt het eerste werk The Silence Of Violence in de rekken. (meer…)

X