Album van de week 19: Naglfar – Cerecloth

Album van de week 19: Naglfar – Cerecloth

In de oude Noorse mythologie is de Naglfar het schip die de krijgers brengt die oorlog zullen voeren tegen de goden in de Ragnarok. Toepasselijke naam, aangezien de thematiek daarvan in hun teksten terug te vinden is. Dit geldt zowel voor de Noorse mythologie als een algemene anti-goden-vibe. Zoals mijn collega Ashley al vermeldde in zijn review “kun je als blackmetalfan blind toehappen”, want Naglfar heeft zowat de handleiding geschreven voor melodische black metal. Met hun zevende album Cerecloth wordt die handleiding geüpdatet met een nieuw naslagwerk en de hulp van Century Media Records. Mijn collega zag dit als een gebrek aan innovatie, ik zie dit echter meer als de andere kant van het verhaal: trouw aan identiteit. Spek voor de bek van de old school fans! (meer…)

Rotting Christ – The Heretics

Rotting Christ – The Heretics

[smart_review]

De Griekse band Rotting Christ is niet bepaald een onbekende binnen het melodische blackmetalwereldje. Ze bestaat al sinds 1987 en mag ondertussen gerust tot de grote jongens gerekend worden. Drie jaar na hun vorige telg Rituals achtten de heren de tijd rijp om nieuw materiaal uit te brengen. Dit gebeurde dan ook onder de naam The Heretics. Season Of Mist verzorgde de verdeling en promotie. Na wat opzoekwerk besloot ik het een kans te geven. Wie weet welke openbaringen er volgen?

(meer…)

Vreid – Lifehunger

Vreid – Lifehunger

We zijn reeds begin oktober, en de zomer lijkt hiermee amper achter de rug. Mee met de komst van het eerste kille herfstweer zijn enkele albums die bol staan van de duistere metalen dan ook meer dan welkom. Het Noorse Vreid voegt de daad bij het woord, en komt drie jaar na Sólorv aankloppen met nieuw plaatmateriaal, genaamd Lifehunger. Rest enkel de vraag of hun tevens eerste studioplaat onder de banner van Season Of Mist een nieuw hoogtepunt wordt binnen discografie van deze Noormannen. (meer…)

Saille – Gnosis

Saille – Gnosis

Wat voor mij al jaren het grote verschil maakt tussen een dertien in het dozijn blackmetalrelease en een blackmetalrelease die daadwerkelijk wat toevoegt aan het, inmiddels, gigantische oeuvre, is eigenlijk in één woord samen te vatten: sfeer. Of het nu overweldigende gevoel van de macht van de natuur op een Wolves In The Throne Room-album is of de meeste duistere uithoeken van de menselijke ziel op de meest recente Mgla-plaat, het ademt sfeer op het hoogste niveau. Dat niet iedere band dit succesvol weet vast te leggen op plaat of als bijvoorbeeld Batushka op het podium, lijkt een gegeven, maar dit geeft ook wel meteen aan dat een goed product afleveren in blackmetalland niet altijd zo eenvoudig is.

(meer…)

Misanthropia – Omerta

Misanthropia – Omerta

In Nederland weten ze blijkbaar ook hoe ze melodische black metal moeten maken. Het uit Tilburg afkomstige Misanthropia, dat tot op heden onbekend was voor mij, bracht op 6 januari zijn derde langspeelplaat uit, getiteld Omerta. Toen ik de beschrijving las aarzelde ik geen moment om deze muziek door mijn speakers te laten knallen. Zoals de cover al doet vermoeden, gaat dit album over de maffia in al zijn facetten. En wie denkt dat zoiets not done is voor black metal leest best even verder. Want dit album maakt al meteen kans op een plaats in de top tien van menig jaarlijstje.

(meer…)

X