Wat krijg je als je een zanger hebt die klinkt als Ozzy Osbourne moest hij jong en clean gebleven zijn en die samenbrengt met een stevige portie heavy metal in plaats van de doom zoals we die kennen bij Black Sabbath? Heel goeie muziek is een van de goeie antwoorden, en specifieker nog Chronus. Met hun nieuwe plaat Idols brengen de Zweden een mix van heavy metal en classic rock, met een vleugje doom.
Moet ik hen nog voorstellen? Beroemd en berucht om hun imago als feestende piraten, waar drank,vrouwen en feest het enige is wat telt. Zij leven waarschijnlijk altijd zoals wij enkele dagen op een jaar leven op een festival. Klassiekers als Keelhauled, Drink & Fucked with an Anchor worden van aan de main stage tot op de camping luidkeels meegekweeld. Hun absurde humor, de verschrikkelijk ruwe stem van Christopher Bowes en hun neiging tot volle bak feesten vormen de drie steunpilaren van al hun muziek, inclusief het nieuwe album Curse of the Crystal Coconut. (meer…)
Alweer 20 weken! Een mijlpaal voor ‘het Album van de Week’. Onder het motto ‘beter laat dan nooit’ kies ik Old Corpse Road‘s nieuwe album, On Ghastly Shores Lays the Wreckage of Our Lore. Een hele mondvol, die ook meteen de complexiteit van dit album beschrijft. De atmosferische black en folk metal die deze zes compagnons uit het noordoosten van Engeland brengen is op sommige momenten keihard en gaat door merg en been, terwijl hun zachtere stukken bijna meditatief zijn. Hun nummers zijn overigens allemaal gebaseerd op oude Britse folklore.
In de oude Noorse mythologie is de Naglfar het schip die de krijgers brengt die oorlog zullen voeren tegen de goden in de Ragnarok. Toepasselijke naam, aangezien de thematiek daarvan in hun teksten terug te vinden is. Dit geldt zowel voor de Noorse mythologie als een algemene anti-goden-vibe. Zoals mijn collega Ashley al vermeldde in zijn review “kun je als blackmetalfan blind toehappen”, want Naglfar heeft zowat de handleiding geschreven voor melodische black metal. Met hun zevende album Cerecloth wordt die handleiding geüpdatet met een nieuw naslagwerk en de hulp van Century Media Records. Mijn collega zag dit als een gebrek aan innovatie, ik zie dit echter meer als de andere kant van het verhaal: trouw aan identiteit. Spek voor de bek van de old school fans! (meer…)
Met Kairos Augur kom je een duo tegen uit Amerika, meer bepaald Grand Rapids, Michigan. De staat van de Niagara watervallen heeft al grootheden voortgebracht als The Black Dahlia Murder, KING810 en Walls of Jericho, dus trok deze wel mijn aandacht. Ondanks dat deze column misschien wel een van de langere is, heb ik zelfs hiermee nog geen 20 procent van dit album beschreven. Het is zo gedetailleerd, zo complex en intrigerend, dat het onmogelijk in woorden te omvatten is. Deze atmosferische en symfonische black metal neemt je mee naar een totaal andere wereld. Als je eens wat nieuw en verfrissend wil horen zonder opgewekt te klinken: it’s your lucky day! (meer…)
