Menig liefhebber van gotische metal zal op vrijdag 15 mei niet rouwig geweest zijn met het uitbrengen van Obsidian, het jongste album van de Britse grootmeesters van het genre, Paradise Lost, die inmiddels aan hun zestiende album toe zijn, de tweede bij Nuclear Blast.
De band kreeg de kans om zoals veel bands het tegenwoordig doen om de release naar een latere datum te verschuiven maar de heren uit het Britse Halifax bleven hun fans trouw en veranderden niets aan de datum die in volle pandemie uitgebracht werd, zeker wat het Amerikaanse continent betreft. Paradise Lost heeft eigenlijk een genre op zichzelf gecreëerd door gothic met doom te mixen. Het ene album is wat doomier dan het andere, het gotische is er altijd bij en duistere melodieën zijn legio.
Hoe je de naam van deze band exact uitspreekt, weet ik niet goed, maar Turmion Kätilöt uit Finland is een nieuw lid van de Nuclear Blast-familie. Ruim twee weken geleden bracht deze industrial metal band op het einde van wat de Paasvakantie moest zijn een eerste album uit met als titel Global Warning. Voer voor industrial metal fans!
De Britse gothic metalband Paradise Lost heeft afgelopen vrijdag een nieuwe lyricvideo gelost van Ghosts dat deel uitmaakt van zijn op til staande zestiende studioalbum, Obsidian, dat op 15 mei uitgebracht wordt via Nuclear Blast.
Irist was voor mij en wellicht velen onder jullie een nobele onbekende tot ik die zag staan in de promolijst van het befaamde Nuclear Blast. Een luisterbeurt op iTunes voedde mijn lust naar meer en ik kwam helemaal niet bedrogen uit. Het gebeurt namelijk niet alle dagen dat een debuutplaat een dergelijk hoog niveau haalt. Vanaf de eerste luisterbeurt moest ik denken aan Gojira door het groovy en zelfs atmosferische dat achter deze debuutplaat hangt van de nieuwe Amerikaanse band Irist. Het bleef echter niet bij Gojira alleen…
Het Finse eigenzinnige en psychedelische black metal kwintet Oranssi Pazuzu brengt/bracht op vrijdag 17 april een vijfde langspeler uit na vier jaar stilte, als je de twee ep’s uit 2017 en het livealbum die op Roadburn 2017 opgenomen werd, niet meerekent.
Värähtelijä was vier jaar geleden ongetwijfeld het album van de doorbraak voor de Finnen waarna aantrekkelijke festivals plat op de buik gingen om hen in te lijven, onder hen Roskilde, Tuska, het befaamde Maryland Death Fest in Baltimore en twee jaar Roadburn Festival in Tilburg waar ze ook voor dit jaar geprogrammeerd stonden en waar dit album in zijn geheel ging gebracht worden maar om de gekende reden niet doorgaat.
Het nieuwe Gotthard album, #13, ligt inmiddels bijna een week bij je platenboer of internationale mediaketen met op de hoes twee vechtende alpenkoeien uit Valais elk voorzien van een meesterlijke koperen koebel.
#13 is inmiddels al het vierde album dat Gotthard uitbrengt met Nic Maeder achter de microfoon als je de twee livealbums niet meerekent. Het is ook Nic Maeder die je het eerst hoort op deze nieuwe schijf terwijl het drumwerk van de hand van Alex Motta is die Hena Habegger verving nadat deze laatste verkoos om na dertig jaar rock & roll een pauze in te lassen na de geboorte van zij twee zonen en tijdens liveshows meestal vervangen wordt door Dani Löble (Helloween).
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.OkNeePrivacy policy
