El Moono – Temple Corrupted

El Moono – Temple Corrupted

Als redacteur is het altijd eens fijn om je aan een promo te wagen die wat buiten je comfortzone ligt. Zo heb ik ontdekt dat ik naast mijn vertrouwde genres ook nog verliefd kan worden op nieuwe ontdekkingen. Persoonlijke toppers wat dat betreft is de Britse psychedelische rockband Cassels en de Belgische alternatieve bands Vonnis en Onmens. Een nieuw jaar betekent voor vele een resem aan goede voornemens, ik had er slechts één. Mij wat vaker uit mijn comfortzone doen treden om mijn muzieksmaak weer wat te kunnen verbreden. Eerste “slachtoffer” is de Britse progressieve metalband El Moono die met Temple Corrupted onlangs een veelbelovende ep uitbracht. (meer…)

Loathe – I Let It In And It Took Everything

Loathe – I Let It In And It Took Everything

[smart_review]

In het voorjaar van 2017 leerde ik Loathe kennen. De Britse band was toen nog een nobele onbekende voor me, maar na enkele korte luisterbeurten was ik snel overtuigd. De debuutplaat The Cold Sun bevestigde al snel wat ik vermoedde. Loathe is een band waar enorm veel potentieel inzit, daar de band een sound had gevonden die niet onder één genre valt te catalogiseren. Wanneer ik de nieuwste telg van de Britten in onze promobox spotte, heb ik dan ook geen moment getwijfeld. Als de band nog wat progressie had weten te boeken, dan is I Let It In And It Took Everything een meesterwerkje geworden en hebben we hier te maken met een kanshebber voor de titel album van het jaar. (meer…)

This Can Hurt – Worlds Apart

This Can Hurt – Worlds Apart

[smart_review]

In de herfst van 2017 mocht ik kennismaken met de Belgische alternatieve rockband This Can Hurt en zijn debuutplaat When Nothing Matters. Ik had enkele luisterbeurten nodig, maar des te meer ik de plaat een kans gaf, des te meer deze mij kon overtuigen. Vaak was het geheel wat te commercieel, en toch heb ik de afgelopen twee jaar nog verschillende keren teruggegrepen naar het cd’tje. Enkele weken terug bracht de band met Worlds Apart de opvolger op de markt. Ik was benieuwd of ook deze tweede telg me, met een voor mij eerder onbemind genre, konden overtuigen. (meer…)

Black Star Riders – Heavy fire

Black Star Riders – Heavy fire

Ongelooflijk hoe relevant en invloedrijk Phil Lynott en zijn Thin Lizzy vandaag nog zijn. De charismatische frontman mag dan wel in 1986 overleden zijn aan een uit de hand gelopen drank- en drugverslaving, vergeten is hij nog lang niet. Het hoogtepunt van Thin Lizzy ligt in de jaren 70 met een hele rits meesterwerkjes. Ronkende albumtitels zoals Fighting, Jailbreak, Johnny The Fox, Bad Reputation en Black Rose zouden bij elke zichzelf respecterende muziekfan als, euh, muziek in de oren moeten klinken. In de jaren 80 begon het bergafwaarts te gaan met de Ieren. Toch wisten ze nog twee sterke, weliswaar zwaar ondergewaardeerde platen uit hun mouw te schudden, namelijk Chinatown en het bij momenten snoeiharde Thunder and Lightning. Het werd meteen ook het laatste wapenfeit. Wat waren we dan ook euforisch toen we hoorden dat voormalig Thin Lizzy gitarist Scott Gorham de unieke sound nieuw leven in blies via Black Star Riders! Heavy Fire is al hun derde plaat, en wat ons betreft mogen ze er nog duizend maken. (meer…)

X