Goed nieuws voor de post-rock en MONO fans: de Japanners brengen op 19 maart een live plaat uit opgenomen in Londen samen met het Platinum Anniversary Orchestra en een handvol genodigden van formaat.
De vaandeldragers van het genre brachten de afgelopen twee decennia 10 studio albums uit waarmee ze vrij regelmatig naar Europese podia afzakten en zowel intensieve als meeslepende live shows brachten.
Meer dan eens werden hun shows gebracht met een symfonisch orkest zoals dat eind 2019 gebeurde in Londen tijdens hun uitverkochte Beyond The Past event tijdens hun 20th Anniversary Tour in de historische Barbican Hall, de slotshow van de Europese tak van de tour, drie dagen na hun passage in de Brusselse Botanique.
Geen gewoon slot van een tour maar een speciale show met hun landgenoten Boris en envy, de Franse shoegazers Alcest, Britten A.A. Williams waarmee ze een ep uitbrachten en de plaatselijke celliste Jo Quail die opende voor MONO tijdens deze tournee langs Europese zalen. Hier alvast een voorsmaakje:
Niemand gaat je het kwaad nemen mocht je nog nooit van JeGong gehoord hebben. En of JeGong thuishoort in de reviews van Amped-Up liet ik aanvankelijke in het midden, het maakt echter onderdeel uit van rockmuziek en beide muzikanten spelen ook in rockbands.
Blastbeats en snijdende gitaarsolo’s moet je hier niet verwachten, wel interessante soundscapes gebracht door Reto Mäder van Sum of R die begin dit jaar nog op Roadburn stond en Dahm Majuri Cipolla, drummer bij de Japanse vaandeldragers van de post-rock, MONO, die samen atmosferische muzikale landschappen brengen met sterke invloeden uit de seventies Krautrock maar ook post-rock en ambient in analogie met Mogwai.
Zoek je nog lekkere achtergrondmuziek voor aan de kerstdis. JeGong it is.
Begin mei was het Japanse post-rockkwartet MONO headliner op vrijdag tijdens het Aralunaires Festival in Aarlen, helemaal in het zuiden van ons land. Ruim zeven maand later kwamen de Japanse heersers in het genre tijdens dezelfde tour nog eens naar België, deze keer naar het Brusselse Botanique om hun jongste langspeler, Nowhere Now Here voor te stellen.
Om het publiek op te warmen had de band net als in Aarlen de bevallige Britse Jo Quail meegebracht.
Een verslag van deze intieme show kunt u hier lezen.
Elk jaar wordt de week van 1 mei helemaal in het zuiden van België het festival Les Aralunaires georganiseerd, een festival dat de kans geeft aan opkomende artiesten en een verlengstuk is van Nuits de l’Entrepôt die in 1987 het levenslicht zag en tegenwoordig overal in de stad georganiseerd wordt.
Op vrijdag 3 mei stond MONO bovenaan de affiche in L’Entrepôt.
De laatste weken sta ik meer te fotograferen in de 013 van Tilburg dan in eender welke andere zaal in België, iets dat me niet meteen stoort.
Er is parkeergelegenheid net naast de zaal en diezelfde zaal mag best wel goed en aangenaam genoemd worden.
Op deze frisse novemberavond staan drie alternatieve metalbands geprogrammeerd in de kleine Jupiler zaal waar volgens ik gelezen heb tot 700 man binnen kan. Veel is dat uiteraard niet maar de bands die vanavond de revue passeren, pg.lost, MONO en Alcest, behoren niet meteen tot het meest populaire genre van de metalwereld wat niet betekent dat ze daarvoor minderwaardig zijn. Twee van de drie bands behoren naar mijn bescheiden mening tot de crème de la crème in hun marktsegment. Wie vandaag een wat populairder genre wil bijwonen moet in de uitverkochte zaal ernaast zijn, bij Bullet For My Valentine. (meer…)
