Na een reeks epische, uitgestrekte en koptelefoonvriendelijke albums is Motorpsycho terug met een kort, redelijke popgerelateerd en intiem album met voornamelijk akoestische nummers: Yah!. Voor een keer het spel spelen in plaats van het opnieuw uit te vinden, is dit album met tien nummers duidelijk een reactie op te veel architectuur en te veel grootse visies.

Motorpsycho ging altijd over de balans tussen hard en zacht, elektrisch en akoestisch, groot en klein, licht en schaduw … en nu was de tijd rijp voor een lichtere toets om de weegschaal in evenwicht te brengen. Yang naar de Yin van vroeger, meer epische werken (N.O.X., The Crucible en Chariot Of The Gods), is dit ook een album dat eigenlijk heel goed werkt bij een kopje thee op de middag.

Hoewel zoals altijd duidelijk geïnspireerd door helden uit de late jaren ’60/begin jaren ’70 gaat Yay! (als opvolger van de fraaie voorganger Ancient Astronauts, die neigde naar het uitgestrekte formaat. Het album bevatte slechts vier nummers, waarmee toch bijna een indrukwekkend driekwartier werd gehaald) een andere kant op. Motorpsycho schudde zichzelf door elkaar en gooide veel van zich af. Wat is gebleven: hun grote klasse.

Wat we dus gepresenteerd krijgen is een rustig akoestische luisterplaat. Maar hierbij wordt het typische Motorpsycho-element niet vergeten en verwaarloosd. Chaos creëren in orde waarna alles toch terug op zijn plaats valt. En ook al zijn deze tracks na een eerste luisterbeurt misschien rustige deuntjes, vergis u zich niet en luister eens opnieuw. Ontdek de complexiteit en originaliteit van deze tracks. Opener Cold & Bored en het daaropvolgend Sentinels zijn daar een mooi voorbeeld van. En waren deze twee tracks nog maar een rustige aanloop dan krijgen we met Patterns het eerste oorgasme van Yay! Een rustig (maar dat zijn ze allemaal op dit album), maar toch wel zeer progressief nummer.

Dat de coronaperiode ook frontman Bent Saether geraakt heeft is te horen op Real Again (Norway Shrugs and Stay At Home) waarbij hij, enkel bijgestaan door gitaar, terugkijkt op deze periode. Een periode waarbij iedereen elkaar enkel konden zien via Zoom en zo vervreemden van elkaar. Hotel Daedalus heeft dan weer de eer om het langste nummer van Yay! te zijn. Naast de progressieve toets krijgen we ook een psychedelische gitaarsolo te horen waarbij we de Motorpsycho-toets van weleer duidelijk herkennen. Met The Rapture eindigt dit album met een noot van optimisme. Gitaren, bassen, strijkers en percussie vloeien vlot in elkaar over en vormen zo de ideale afsluiter. Alsof de band wou zeggen: alles komt altijd goed.

Om dingen onvoorspelbaar en raar te houden sinds 1989, is er maar één Motorpsycho. Yay!

Yay! Is tevens het laatste album waarop drummer Tomas Jämyr te horen is. Kort na de opnames van dit album heeft hij de band verlaten

Tracklist:

1. Cold & Bored
2. Sentinels
3. Patterns
4. Dank State
5. W.C.A.
6. Real Again (Norway shrugs and stays at home)
7. Loch Meaninglessness & The Mull of Dull
8. Hotel Daedalus
9. Scaredcrow
10. The Rapture