Ooit was de Kempen de bakermat voor alles wat met stevige gitaren én schreeuwen te maken had. Bands als Campus, The Maple Room en Elephant waren een graag geziene gast op de grotere zomerfestivals. Kempencore was een begrip in de scène. Waar de H8000-scène zijn focus vooral op de potige hardcore gevestigd was, mocht het in de stille Kempen wat vernufter zijn. Beloftevolle metalcore- en post-hardcorebands schoten er als paddenstoelen uit grond. De comateuze toestand waarin Groezrock zich momenteel bevindt zal er waarschijnlijk wat mee te maken hebben, maar de populariteit was wat weggeëbd. Campus is ondertussen weer actief, en is zelfs weer nieuw materiaal aan het uitbrengen. Maar ook bands als Moments, Delinquency, Nesqueek en meer doen het gegeven Kempencore weer wat heropleven. Crownless King is een nagelnieuwe band, welke met Abyss net zijn eerste werkje heeft uitgebracht.
Een eerste ep’tje gaat vaak gepaard met een band die krampachtig zijn best doet om al zijn kunnen in de verf te zetten. Het levert dan een kakafonie aan genres op, waardoor er van een geheel nauwelijks sprake is. Crownless King doet het anders, het heeft van de eerste moment een formule te pakken die verder dient uitgewerkt te worden. Het feit dat de leden eerder actief waren binnen andere bands (Lost And Seen, Days Of Desolation,…) zal hier zeker zijn steentje toe bijdragen. Crownless King heeft zijn muzikale pad al grondig uitgestippeld, het kan nu “zonder zorgen” aan zijn trektocht doorheen het muzikale landschap starten.
Met Mercenary schieten de Kemphanen furieus uit de startblokken, iets wat eigenlijk een hele ep zo blijft. Er werd geen intro voorzien, Crownless King drukt meteen vol het gaspedaal in. Het is pas wanneer Femke haar strot opentrekt dat we echt vertrokken zijn. Je hoort aan alles dat, naast het feit dat de band alles zo snel mogelijk met de grond gelijk wil maken, er ook aandacht werd besteed aan het muzikale. Het wist me verschillende keren aangenaam te verrassen met een wel zeer onverwachte plotwending. Dat is zeker één van de sterke punten van de Kempenaars, de tempowisselingen vliegen je om de oren. Live gaan deze ongetwijfeld voor leuke taferelen in de pit zorgen.
Een favoriete track aanduiden was in eerste instantie niet zo eenvoudig. Deze Abyss staat bol van de kwaliteit, wanneer ik deze ep voor de zoveelste keer beluisterde kwam er telkens weer een andere track naar voren. Nu ik dit kleine meesterwerkje zo’n maand in m’n bezit heb, en deze echt zeer intensief heb beluisterd, kan ik stellen dat Broken mijn favoriet is. Het start allemaal zeer toegankelijk, de dansbeentjes en dansarmpjes kunnen en zullen onmiddellijk gestrekt worden. Wanneer het allemaal wat té gezellig dreigt te worden, trekken de Kempezonen de duisterniskaart. Het geheel slaagt plotsklaps om. Het refrein combineert het beste van de twee werelden. Het oogt allemaal stompig maar op de achtergrond klinkt er een feeëriek gitaartje. Crownless King laat die echter maar al te graag op de achtergrond om met de sloophamer op de voorgrond voor spektakel te zorgen. Ik twijfel er niet aan dat dit bonte gezelschap na de show maar al te graag een gezellig babbeltje wil slaan, wanneer het op een podium staat is het een orkaan die geen spaander heel laat.
Jawaddedadde, als eerste ep’tje kan dit zeker tellen. Crownless King lijkt een stapje voor in het gewoonlijke proces en presteert nu al op het niveau van een volwaardige langspeler. Het is erin geslaagd om vanaf het openingsschot een klare sound voor te schotelen, eentje waar het nog wel even op kan teren. Als ze op een podium ook zo kunnen uithalen, dan staat Crownless King een mooie toekomst te wachten. Check zeker even de concertagenda van de band, want dit wil je live eens kunnen meemaken.
Tracklist:
- Mercenary
- Abyss
- Broken
- Rough Luck
- Beggars
0 reacties