Na een dikke middelvinger aan de platenlabels in de vorm van crowdfunding en een bandcamp-abonnement voor zijn twee vorige albums, sloeg Protest the Hero toch de handen in elkaar met Spinefarm Records. Vijfde langspeler Palimpsest verscheen op 18 juni laatstleden en is een pareltje van een progressief/mathcorealbum.

De Canadezen van Protest the Hero hadden dit album al grotendeels geschreven een dikke drie jaar terug. Dit was in het begin van het presidentschap van Trump en op het hoogtepunt van de ‘Make America Great Again’-hetze. Ze besloten om zelf hun definitie van ‘great’, of grootsheid, neer te schrijven. Met onderwerpen als Amelia Earhart, Franklin D. Roosevelt en de Hindenburg-ramp zijn ze enkele groten alleszins niet uit de weg gegaan. Helaas kreeg zanger  Rody Walker zware stemproblemen tijdens de opnames, in die mate dat er zelfs een tour werd afgelast, waardoor alles wat vertraging krijgt. Met vallen en opstaan zijn ze er gelukkig uiteindelijk in geslaagd om een muzikaal geheel neer te zetten.

Hun muziek kan het best worden omschreven als Queensryche meets Between The Buried and Me: de op power metal lijkende vocals, met hier en daar een scream of growl ertussen geplakt, staat in perfecte harmonie met de instrumentale en ritmische complexiteit: galopperende drums, gitaren die soms eerder klinken als een synthesizer en soms dan weer een djoef op de muil garanderen vormen een mooi geheel met zijn ondertussen herstelde stem.

Ondanks de tekortkomingen die dit album heeft, zoals de drie piano-interlude die de schwung eruit halen of ingewikkeld zijn om ingewikkeld te zijn, rijgt dit album de goeie nummers en aanstekelijke riffs aaneen. Een leuke toevoeging aan de collectie voor ieder die van een beetje prog houdt, een mooie instap voor de liefhebbers die nog niet weten dat ze er liefhebber van zijn!