Bjorn Wielockx

Eind vorig jaar brachten de Amerikanen van Alesana met Origins een collectors box op de markt. Naast enkele hebbedingetjes zoals gitaarpicks, een t-shirt met het allereerste logo-ontwerp en posters, zat er ook een gloednieuws schijfje in verstopt. The Lost Chapters, een zesdelig ep’tje, was dé verrassing. In het voorjaar van 2015 verscheen met Confessions naast het vijfde album ook het slotstuk van de Annabel-trilogie op de markt. Vele fans dachten aan het einde van de band maar met The Lost Chapters is er toch weer nieuwe muziek vrijgegeven. Op de grootste encyclopedie van de wereld, namelijk Wikipedia, staat zelfs te lezen dat de band aan een album werkt. Een officieel bericht hierover is echter nergens te vinden. Over The Lost Chapters kunnen we kort zijn: dit schijfje is een duidelijke meerwaarde voor iedere fan. Wie het schijfje in zijn totaliteit wil beluisteren moet wel de hele box aanschaffen en legt hiervoor zo’n 175euro neer.

Naast het feit dat het een smak geld is, is het voor een Europeaan een moeilijke opdracht om deze box naar Europa te halen. Het label, de meest betrouwbare dealer, bied hem enkel in Amerika aan. Echte Europese fans zullen de box wel op één of andere manier naar hier kunnen verschepen. Wie goed zoekt op het internet kan hier en daar een website vinden die de box aanbied. Wel moet je goed opletten, daar vele websites niet betrouwbaar zijn. Naast een hoop collectors item zit er naast The Lost Chapters ook een USB-stick in het pakket met daarop nooit geziene beelden en nummers die ze doorheen de jaren hebben verzameld, goed voor zo’n 20 uur luister en kijkplezier.

De zes nieuwe nummers op het schijfje The Lost Chapters, dat is wat me het meeste boeide. Onmiddellijk word je in de gekende sfeer gezogen. Een klein half uurtje duurt deze muzikale tocht. Als afsluiter heeft de band een herwerking gemaakt van het akoestische nummer Interval (Hiatus Reborn). De fans zullen deze kennen vanop het compilatiealbum It’s All Acoustic. De kalmte van het akoestische is nog steeds aanwezig, alleen hebben de Amerikanen er wat meer pit aan toegevoegd.

Madeline is met straatlengtes voorsprong de beste track op deze ep. Alles wat je van Alesana kan verwachten komt aanbod. Openen doet de band met een pianostukje wat bij een groot deel van de klassiekers ook het geval is. De balans tussen pop en hardcore is flinterdun waardoor de band probleemloos van zeer zacht naar extreem hard kan overschakelen. Enig minpuntje is de breakdown achteraan het nummer. Persoonlijk vind ik deze veel te kort maar misschien dat de band het live allemaal wat rekt.

Alesana heeft nogmaals bewezen dat het één van de belangrijkste bands is binnen het post-hardcore – screamogenre. Deze zes tracks zijn verplichte kost voor de ware liefhebber van de band. Jammer dat de ep enkel te verkrijgen is in combinatie met aankoop van de box. Hiermee zullen ze dit prachtige schijfje maar aan een select publiek kunnen voorstellen, hopelijk volgt er later een losstaande release. Hopelijk heeft Wikipedia gelijk en komt er dit jaar een nieuwe plaat op de markt.

Tracklist:

  1. Madeline
  2. Adagio For Catastrophe
  3. The Coward
  4. Requim
  5. Fits And Starts
  6. Interval (Hiatus Reborn)

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

maart

Geen concerten

april

Geen concerten

X