Bjorn Wielockx

Enkele weken terug ontving ik het nieuwste album State Of Mind van de Belgische groove/rockact Spitfire. Het genre was me totaal onbekend maar na een kleine luisterbeurt op Youtube was er genoeg interesse om deze plaat eens grondig te beluisteren. Deze State Of Mind is de debuutplaat na de in 2014 verschenen self-titled ep.

Op die ep was een zeer beloftevolle band te horen die niet alleen rockliefhebbers maar ook de metalheads aansprak. Maar ook een hardcoreliefhebber als ik wist hun energieke excentrieke mix van catchy gitaarriffs gecombineerd met wat nu metal en inventieve gitaarlijnen te appreciëren. Het was ook dat wat ik wou terug horen op State Of Mind.

Meer van hetzelfde is het niet geworden. Daar hun ep bol stond van de agressie is er op deze State Of Mind wat meer ruimte gelaten voor emotie en techniciteit. Persoonlijk vind ik dit jammer daar Spitfire een aparte donkere sfeer wist te creëren. Nog steeds hebben de Belgen een unieke sound te pakken, alleen begint het mij soms wat te vervelen.

Maar is een mening van een hardcoreliefhebber wel relevant voor een groove/rockband? Het feit dat deze Belgen mij zo’n drie kwartier kon entertainen zegt voor mij genoeg. Hun formule slaat aan tot ver buiten de genregrenzen. Van Rage Against The Machine, Queens Of The Stone Age, Tool en zelfs Franz Ferdinand, van al deze artiesten is er wel iets terug te vinden op deze State Of Mind.

Spitfire heeft alles om een belangrijke speler te worden in het hardere genre. Technisch hoogstaande gitaren worden probleemloos gecombineerd met loeiharde riffs die je nekspieren wel eens wat overlast kunnen bezorgen. Rockers en metalliefhebbers, deze Antwerpse act moeten jullie zeker eens uitproberen.

Tracklist: