Jurgen Callens

Eindelijk zijn de Britse vaandeldragers van de melodieuze rock er terug met een splinternieuw album: Sacred Ground. Dare heeft er zijn tijd voor genomen, want het was van het in 2009 uitgebrachte Arc of the Dawn (het heruitgebrachte Calm Before The Storm uit 2012 niet meegerekend) geleden, dat de band nog met nieuw werk voor de dag gekomen was. Zanger en songwriter Darren Wharton zal wel weten waarmee hij al die tijd bezig geweest is, want wat is me dit een lekker plaatje geworden zeg. Vrijdag 15 juli hol je dus best snel naar de platenshop, want dan komt Sacred Ground in de rekken via Legend Records.

Eigenlijk is Dare zo een beetje op het randje voor ons virtuele magazine. Voor veel metalheads zal deze muziek wellicht te soft zijn en wat meewarig onthaald worden. Wel, ik durf te stellen dat deze band wel degelijk zijn plaatsje hier heeft. Ook al omdat het één van de toonaangevende A.O.R. bands in het genre is. Out of the Silence, hun debuut uit 1989, was een mijlpaal en elke rechtgeaarde rocker heeft deze plaat dan wellicht ook grijsgespeeld. Dat album wordt door veel fans dan ook nog steeds aanzien als hun beste, en onovertroffen werk.

Dare, voor de mensen die ze niet zouden kennen, pasgeboren zijn, of de laatste 25 jaar op een andere planeet vertoefden, speelt modere (soft)rockanthems met veel emotie en een Keltische inslag. Frontman Darren Wharton, die in het verleden (en sinds een tijd opnieuw) deel uitmaakte van het legendarische Thin Lizzy, maakt samen met stergitarist Vinny Burns zowat een eigen vorm van A.O.R. of melodische hardrock die met weinig anders te vergelijken valt. Al moet gezegd dat ik zelf zo nu en dan eens moet denken aan wijlen Gary Moore. Maar dat zal dan weer met die Keltische infusies te maken hebben. In de aanloop naar deze plaat las je al dat er door de fans heel hard naar dit werk uitgekeken werd. Zo stonden de verwachtingen dan ook snel hooggespannen en moest de band wel met een sterk album voor de dag komen. En of die verwachtingen ingelost worden! Dit was al na een luisterbeurt klaar als pompwater. Dare levert hiermee nu al het rockalbum van het jaar af, terwijl we pas halverwege zijn. Onwaarschijnlijk dat dit nog overtroffen wordt. Ik ga wel geen heiligschennis begaan en beweren dat Sacred Ground beter is dan het debuut, maar het komt verdorie toch in de buurt.

Home opent in de beste traditie, om direct gevolgd te worden door een eerste classic. I’ll Hear You Pray is een bezwerende oorworm, met sterke songwriting en prachtig gitaarwerk. Ook het derde nummer Strength is van eenzame melodieuze klasse. Days of Summer is dan weer de ‘Boys of Summer’ van Dare. In de jaren 80 zou dit een hele dikke hit geweest zijn. Nostalgie troef, veel emotie, Wharton’s diepe, donkere stem en prachtige solo’s van Burns. Echt, ik ga deze song nog zo vaak meebrullen. En ik haalde het net al aan: het is vooral de combinatietandem Wharton – Burns die dit plaatje zo mooi maakt. Een perfekt muzikaal huwelijk noem je dit. Ik ben heel erg fan van het warme, soms mijmerachtige gitaarwerk van deze gitarist. Elke song heeft zijn plek dik verdiend op Sacred Heart, al is het nu een song met wat meer tempo als On My Own of een ballad (waar de band dus ook meesters in zijn) als Until bijvoorbeeld. Het zou dan ook wel eens goed kunnen dat dit album wel eens één van dé Dare albums in de catalogus gaat worden. Het gebeurt maar zelden meer dat ik van muziek nog kippenvel krijg of nog erger: erdoor gepakt wordt – maar nu was dit meer dan eens het geval. Alles lijkt te kloppen: van songwriting, over produktie, zang en gitaarwerk tot de eigenlijke afwerking. En dan heb ik de teksten nog niet verteld, die weer elk hun eigen pakkende verhaal lijken te vertellen.

Dit album gaat gewoon mijn perfekte soundtrack worden voor straks op de Route du Soleil. Cruisen, en keihard meebrullen, tegen wil en dank van wie nog in de auto zit. Dare heeft een dijk van een plaat afgeleverd en daarom wachten we hier al graag eens wat langer op een plaat als het eindprodukt navenant is. Verplichte aanschaf.

Tracklist:

  1. Home
  2. I’ll Hear You Pray
  3. Strength
  4. Everytime We Say Goodbye
  5. Days of Summer
  6. On My Own
  7. Until
  8. All Our Brass was Gold
  9. You Carried Me
  10. Like the First Time
  11. Along the Heather

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

oktober

Geen concerten

november

Geen concerten

X