Voor een goede portie harde thrash metal ben je bij Assassin aan het goede adres. Deze band uit het Duitse Düsseldorf bracht op 20 mei zijn nieuwste plaat op de markt, die de naam Combat Cathedral meekreeg. Uit vorige ervaringen weet ik dat deze duitse thrashers nooit teleurstellen, en dat is met deze nieuwe schijf niet anders.

Pedal to the metal bij dit album, waarbij Back From The Dead je al meteen een goed idee geeft waarvoor deze band staat: razendsnelle, brutale thrash metal van de bovenste plank. De drumvellen worden haast doormidden geramd, de gitaren krijgen het zwaar te verduren, en de harde, rauwe zang doet daar nog een schepje bovenop. Nog een voorbeeld voor al het bovengenoemde is Undying Mortality. Haast nooit wordt er vaart geminderd, alleen occasioneel komen er enkele trage stukken voor op de plaat. Het is gewoon niet te beschrijven hoe ze dit voor elkaar hebben kunnen krijgen. De gitaarvirtuosen schudden de ene na de andere magistrale riff uit hun schouder, heerlijk gewoon!

Maar dat is nog niet alles, het beste moet nog komen. Het tweede gedeelte van het album overtreft zelfs met gemak het eerste. Laten we zeker ook het hoogtepunt van het album What Doesn’t Kill Me Makes Me Stronger niet vergeten. Als er een track is waarin de slagvellen het harder te verduren krijgen en waarin de gitaristen op hun best zijn, dan is het deze wel. De track wordt ingeleidt door een spreekstem die soldaten aanmoedigt om tot de aanval over te gaan, waarna al het geweld losbarst. Met Red Alert beëindigen de heren hun wilde rit, en is hen eindelijk even een rustpauze gegund, maar zeker ook jezelf.

Ja man, dat was me een plaat. Een heerlijk schijfje is het geworden, Assassin boet op geen enkel moment aan kwaliteit in en kan gerust met de grote jongens zoals Sodom of Kreator meedoen. Duitsland heeft er weer maar eens een topthrashband bijgekregen, en iedere thrashfan weet dus bij deze dat Combat Cathedral verplichte aanschaf is.