Turmion Kätilöt viert in 2023 haar twintigste verjaardag en doet dat met de release van een nieuw album. Omen X is het tiende studioalbum van de Finnen, het tweede bij het Duitse Nuclear Blast, de welbekende label met van de meest extreme bands maar dus ook andere genres.

Omen X bestaat uit elf tracks die een aantal weken geleden (13 januari) het levenslicht zagen, tussen hard industrial en power metal in, velen zullen denken een ietwat moeilijk te verteren mix, maar deze Finnen doen het uitstekend en hebben er al twee decennia ervaring mee. Zweden heeft Deathstars, Noorwegen Combichrist (al zijn deze tegenwoordig in de VS gevestigd) en Finland Turmion Kätilöt, vaandeldragers van de Scandinavische industriële metal.

Omen X, vanaf de eerste akkoorden in Totuus, is pure overvloeiende energie, een start met industrial, een zeer aanstekelijk album gekruid met donkere, snelle en hectische metal en zonder het te beseffen treden onwillekeurige bewegingen in je lichaam die uitnodigen om volop te genieten. Het belangrijkste kenmerk van dit album is om zware industriële ritmes, metal gitaarriffs, Eurodance, dichte sferen en verwrongen stemmen te creëren om te dansen of je hoofd in cirkelvormige bewegingen te laten gaan.

Gabriel beschikt over die industriële zwaarte, aanstekelijke riffs en een bepaalde melodie. Vie Se Pois doet denken aan de Duitsers van Rammstein, de waarheid is dat iets van de Duitsers in de aderen van Omen X vloeit, van zangpartijen tot sferen en melodische hooks. Pyhä Kolminaisuus, barst op volle snelheid los, met meer metal-ondertoon en epische omgevingen terwij Puoli Valtakuntaa, melodieus van wal steekt, maar heeft als kenmerk over hetzelfde elan als het vorige nummer te beschikken, met goed uitgevoerde stemmen en dito refreinen. Verestä Sokea trok meteen mijn aandacht, niet omdat het uitnodigt tot dansen, maar eerder vanwege het geluid dat zo dicht bij Neue Deutsche Härte ligt, een aangename verrassing.

Houd je van epiek? Dan is Isä Meidän als een oorlogslied in een apocalyptische omgeving en zorgt ervoor dat je je hoofd en de rest van je lichaam blijft bewegen.
In Sormenjälki, met ritmische precisie, verwaarloost Antero Seppänen, een machine achter de drums, de ritmische impuls niet en doet dat samen met Hannu Voutilainen op bas. Een helse ritmische kern zonder de tred te verliezen. Käy Tanssiin beschikt over een rauwe industriële beat onderbroken door verwrongen psychedelische melodieën, zonder de hectische puls te verwaarlozen.

De epiloog komt aan met Kun Kesä Kuoli voorzien van knapperige keyboards en gitaren waarbij de stemmen van MC Raaka Pee en Shag-U de ritmische cadans volgen en Omen X afsluiten met Kuolettavia Vammoja dat begint met keyboards en zachte percussie waar de industriële mars afwezig is, maar de kracht blijft, de ritmische basis, de scherpe keyboards, de harde gitaren en de hectische stemmen doen hun ding.

Omen X is een aangename verrassing, een goed album van een band met een lange geschiedenis en als je ze nog niet moest kennen, is Omen X een goed begin om daar verandering in te brengen.