Bjorn Wielockx

De Nederlandse punkband Five Years Later is terug van weggeweest. Na zij-projecten als Destine, Daredevils, Diesel Disko en Ego Dreams, is het weer tijd voor hun eerste liefde. Met Beaufort brengt de band vijf nieuwe nummers uit na meer dan tien jaar radiostilte. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik tot enkele weken terug nog nooit van deze Hollanders had gehoord. Maar een goede punkplaat weet ik altijd wel ter appreciëren.

Al is het geheel van Five Years Later net iets te commercieel voor mij om me helemaal uit m’n dak te laten gaan. Waar ik me het meest aan stoor is de zeemzoete vocal die me steeds weer een onaangenaam gevoel bezorgt. Zelden verheft de man zijn stem waardoor het geheel nogal popperig overkomt. Laat dat nu net ook de bedoeling zijn van deze band uit Amersfoort.

Dus kunnen we stellen dat de verkeerde recensent deze nieuwste telg van Five Years Later recenseert. Hoe goed deze plaat ook kan zijn, mij laat het helemaal koud. Tot de laatste drie minuten. De afsluiter op deze ep Ethyl Forlorn is sneller dan de rest op deze Beaufort. Een heerlijke gitaarriff knalt vanaf de start uit je boxen. Vervolgens komt die vervelende vocal weer wat roet in het eten gooien maar niet zoals op de andere songs. Ditmaal weet de man mij wederom niet te boeien, maar ook niet dermate te ergeren.

Of deze Beaufort een goed album is geworden laat ik in het midden, daar moeten echte kenners zich maar over buigen. Mij persoonlijk wist het niet te entertainen. Pop-punk en ik zullen nooit de beste vrienden worden.

Tracklist:

  1. Show Me What Your Heart’s For
  2. World Away
  3. Too Good To Let Go
  4. On The Edge
  5. Ethyl Forlorn

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

maart

Geen concerten

april

Geen concerten

X