Bart Van Gestel

De Amerikaanse progressieve deathmetalband Fallujah brengt met Dreamless haar derde album uit. Het is de eerste plaat onder de vleugels van Nuclear Blast Records en is eind april verschenen. Hoog tijd dus om ons kritisch gehoor te luisteren leggen op Dreamless.

De opvolger van The Flesh Prevails is meer dan haar voorgangers voorzien van de typerende progelementen. Er is veel melodie aanwezig. Synths zijn in vergelijking met haar voorganger veel royaler aanwezig. De openingstrack Face Of Death is voorzien van een ambient-achtige instrumentale intro die overgaat in een inhoudstabel-achtige song die een beetje als blauwdruk dient voor de rest van het album.

De toon is gezet, al zijn er op Dreamless toch heel wat andere elementen te ontdekken. Het verschroeiende Adrenaline grijpt terug naar het rauwere verleden van de band. The Void Alone (welke overigens als single uitgebracht werd) is uiterst sfeervol met veel soleerwerk, zangeres Tori Letzler zorgt hier voor de tweede stem. Dit laatste geeft deze song een bijzondere twist. Hier merk je aan datFallujah zich met Dreamless resoluut wil losrukken uit het hokjesdenken en zichzelf hiermee een prachtig cadeau doet naar de toekomst toe. Fallujah bewijst dat het meer in haar mars heeft dan louter technical death metal produceren.

Op Dreamless kwamen we ook enkele typische NWOBHM-achtige riffs tegen, alsook een paar toffe gitaar-synth solo’s. ZangerAlex Hofmann drukt met zijn rauwe donkere grunt toch de deathmetalstempel door. Af en toe geeft dit een bepaald storend gevoel, omdat de achterliggende sound veel interessanter lijkt om naar te luisteren. Ook hebben sommige songs te kampen met een eerder drogere sound (zoals bijvoorbeeld ook op het debuut The Harvest Wombs af en toe voorkomt).

Voor liefhebbers van het genre, en daarbij mag ik ook zeker niet de fans van het Andorrese Persefone vergeten, is Dreamless een album dat je zeker moet gehoord hebben. Wat mij betreft is dit een van de sterkere releases van 2016.

Tracklist: