Carnation – Where Death Lies

Carnation – Where Death Lies

[smart_review]

We zijn inmiddels eind september en Corona blijft het leven van concertgangers vergallen. Gelukkig zijn er een pak bands die tijdens de lockdown niet bij de pakken bleven zitten en werk maakten van nieuw plaatwerk. Zo komt de Belgische death metal formatie Carnation aankloppen met een tweede langspeler. Het vervolg op het goed ontvangen debuut, Chapel of Abhorrence (2018), luistert naar de naam Where Death Lies en zag zopas het levenslicht onder de banner van Season Of Mist. (meer…)

Deserted Fear – Drowned By Humanity

Deserted Fear – Drowned By Humanity

[smart_review]

Amper twee jaar gelden wisten de heren van Deserted Fear nog mijn aandacht te trekken met een lekker oorsnoepje die overigens een schitterende albumhoes droeg. Over een tweetal weken mogen we ons reeds opwarmen voor het vervolg hierop, want dan komt met Drowned By Humanity hun vierde langspeler op de markt onder het label Century Media Records. Voor ons het sein om ons oor even te luister te gaan leggen. (meer…)

Whiterscape – The Northern Sanctuary

Whiterscape – The Northern Sanctuary

Het Zweedse Witherscape is een samenwerkingsproject tussen Dan Swanö en Ragnar Widerberg. De eerste kennen we van bands als Edge Of Sanity, Nightingale, Bloodbath, Diabolical Masquerade, Katatonia en nog een hele rist anderen. Widerberg daarentegen is een zo goed als onbeschreven blad. De metalen goegemeente maakte pas kennis met deze bassist/gitarist toen het debuut van Whiterscape, The Inheritance, drie jaar geleden het levenslicht zag. (meer…)

Dries Van Damme (After All) over Waves Of Annihilation

After All – Waves Of Annihilation

Sinds begin jaren ’90 staat het Brugse After All garant voor een stevige portie degelijke metal. Daar waar er in de beginjaren nog gezocht werd naar een eigen sound en het experiment vaak niet geschuwd werd (getuige daarvan het gebruik van een mondharmonica in de song Descending Pain van de plaat Mercury Rising), trekt de band sinds 2005 met de release van The Vermin Breed duidelijk de thrashmetalkaart. De Bruggelingen zijn sindsdien vrij consistent gebleven in hun aanpak. In 2007 krijgen ze enige media-aandacht omdat idoolwinnaar Peter Evrard als zanger meegaat op een drie weken durende Europese toer met Agent Steel en Vicious Rumours. Het lijkt de voorbode van wat komen gaat, want rond 2010 wordt zanger van het eerste uur Piet Focroul definitief vervangen door Sammy Peleman. Sammy drukt direct een grote stempel op het totaalbeeld van de band door zijn enorme stembereik en krachtige uitstraling. Het resultaat verschijnt in 2012 en heet Dawn Of The Enforcer. De plaat laat een herboren After All horen met een frissere, modernere sound zonder daarbij de jaren ’80 thrashroots te verloochenen. Het is een voorlopig hoogtepunt in de 25-jarige carrière. Met de nadruk op ‘voorlopig’, zo zal gauw blijken. Uiteindelijk duurt het nog eens vier jaar alvorens een opvolger wordt klaargestoomd. De band nam er zijn tijd voor en het is er aan te horen.

(meer…)

X