Enslaved – Utgard
Soms is het, als muziekjournalist, erg lastig om met een objectieve blik naar een nieuwe plaat te luisteren en er een zo’n eerlijk en oprecht mogelijke mening over te ventileren in een ‘to the point’-review. Natuurlijk probeer je ook wel de pareltjes uit te kiezen, de krenten uit de pap te vissen, omdat je simpelweg liever naar een release luistert waarvan je van te voren weet dat deze zal bevallen, dan dat je een willekeurige greep uit de Amped-Up promo-pool doet, al heeft dat (soms) ook z’n charme. Maar als dan een band, die al decennia lang op nummer twee prijkt in de eeuwige favorietenlijst van yours truly, voorbij drijft, dan gooi ik niet alleen m’n hengeltje uit, maar vis ik met dynamiet, Paul Hogan-style.
