Sleep Token – Sundowning
Hughes Vanhoucke

[smart_review]

Op vrijdag 22 november verscheen Sleep Tokens eerste langspeler Sundowning bij de Finse label Spinefarm Records. Sleep who? Het mysterieuze Sleep Token uit het Verenigd Koninkrijk wiens identiteit tot op heden nog niet prijs gegeven is en optreedt met maskers op en ervoor zorgde dat dit album één van de meest gehypet albums van het jaar is de UK.

De Britten geleid door de gemaskerde frontman Vessel waren misschien wel met hun bijna ecclesiastische show de revelatie van Euroblast 2019, het Europese festival bij uitstek voor alles wat progressieve en moderne metal is.

Feit is dat het undergroundkwintet al een aantal jaren actief is en reeds twee ep’s uitbracht zonder al die tijd haar identiteit prijs te geven, omdat ze deze zelf niet belangrijk vinden of juist wél, ze willen alle nadruk leggen op de muziek al weten die uiteraard ook wel dat dit mysterie schept zoals dat al gebeurde rond Kiss in de zeventiger jaren en minder ver in de tijd met Ghost.
Mysterie verkoopt uiteraard ook al zit Sleep Token in de niche markt van post- en progressieve metal terwijl er ook nog talloze andere genres verweven zitten in hun eerste langspeler. Een bewijs dat mysterie verkoopt is dat alle T-shirts en sweaters op hun site ruim voor het album verschijnt uitverkocht zijn.

De band bracht sinds het Graspop-weekend om de twee weken rond zonsondergang een nieuw nummer uit op YouTube waardoor de fans inmiddels bekend zijn met het werk van de raadselachtige Britten.
Bij momenten doet hun werk me denken aan Zeal & Ardor en bij het begin van het eerste nummer, The Night Does Not Belong To God dacht in zelf eventjes aan Ozark Henry. De vocals van Vessel hebben een sterke gelijkenis met deze van de frontman van Bastille al is het genre niet vergelijkbaar, gelukkig maar. Ik het zo een stil vermoeden dat fans van Zeal & Ardor dit een prachtige plaat gaan vinden.

Dit is een pracht van een atmosferische en dromerige plaat vol emotie, eentje die rijker wordt naarmate je het album beluistert. Uiteraard is niet alles dromerig, het begin van Gods haalt je ongetwijfeld uit je droom met het stevige eerste deel van het nummer en verder hoor je invloeden uit pop, indie, elektronica, progressieve rock, hardcore, post-hardcore en zelf jazz. Een eclectische mix dat uitdraait op een voortreffelijk album die iets te laat verschijnt om in vele polls terecht te komen omdat veel redacteurs overal in Europa al hun top 10 ingevuld hebben zoniet zou die best wel hoge toppen kunnen scheren.

De band zelf beschreef de titel van haar eerste elpee in een perscommuniqué als volgt: “Sundowning, of zonsondergang syndroom, is een neurologisch fenomeen geassocieerd met verhoogde verwarring en rusteloosheid bij patiënten met delirium of enige vorm van dementie. De term “zonsondergang” werd bedacht vanwege de timing van de verwarring van de patiënt. Voor patiënten met het zonsondergang syndroom beginnen zich ’s avonds of terwijl de zon ondergaat een veelvoud van gedragsproblemen voor te doen …”

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

oktober

Geen concerten

november

Geen concerten

X