Vooralsnog was 2019 op vlak van death metal vrij kalm. Al mogen we natuurlijk niet vergeten dat het zwaartepunt qua releases stilaan verschoven is naar het najaar. Hopelijk zet deze trend zich ook dit jaar door. Een band die het evenwel aangedurfd heeft om zijn nieuwste worp in mei aan het grote publiek te presenteren in het uit Boston afkomstige extreme gezelschap van Abnormality. Op 10 mei verscheen met Sociopathic Constructs ondertussen langspeler nummer drie. Net zoals bij voorganger Mechanics of Omniscience zorgde Metal Blade Records voor de nodige administratieve ondersteuning.

Persoonlijk deed de naam Abnormality niet meteen een belletje rinkelen. De naam had ik wel al eens ergens horen vliegen, waarbij ik ook had opgevangen dat de band garant staat voor een stevige portie death metal. Meer moet dat niet zijn dus met volle overtuiging en enorm veel goesting was het tijd om deze digitale schijf aan de nodige inspectie te onderwerpen.

Dat Abnormality garant staat voor een extreme variant van death metal mag in zekere zin nog beschouwd worden als een understatement. Het adjectief ‘extreem’ doet de band namelijk nog oneer aan. Van bij opener Monarch Alpha serveert Abnormality namelijk zo een portie teringherrie dat de eerste reactie er een is van verbazing, zeg maar gerust ontzetting. Wie denkt dat hij ondertussen wel alles gehoord zal hebben, is er bij deze aan voor de moeite.

In die optiek hadden de verschillende nummers dan ook wat tijd nodig om volledig te rijpen. Doorgronden is echter een ander paar mouwen, want na zelfs tientallen luisterbeurten blijf ik nog steeds nieuwe invalshoeken, nieuwe hooks en nieuwe bassloopjes ontdekken.

Puur muzikaal kan ik niet ander stellen dat Abnormality bestaat uit een zeer getalenteerd aantal muzikanten. Neem bijvoorbeeld drummer Jay Blaisdell, wiens stijl enorm veel weg heeft van duizendpoot Flo Mounier. Daarnaast heeft de band met Malika Sundaramurhy een brulboei van jewelste in huis, die zonder enige moeite de diepste keelklanken weet te produceren.

Het enige probleem zit hem wat in het totaalplaatje: de muziek is bij momenten zo technisch en vooral zo hectisch dat het lijkt of er een tweestrijd bezig is tussen enerzijds het vocale en anderzijds het instrumentale aspect. Alles zit zo dicht geplamuurd dat de muziek in zijn geheel amper ruimte heeft om te ademen. Daardoor hebben de nummers ongelofelijk veel tijd nodig om effectief te blijven plakken. Een portie techniek kan ik altijd wel smaken, maar soms is ‘less’ toch echt wel een beetje ‘more’, of beter gezegd “trop is trop’. Op de momenten dat de band dan weer wat gas terugneemt en meer neigt richting old school death metal wordt alles net dat tikkeltje aangenamer en beter om volgen.

Al bij al is deze Sociopathic Constructs een verdienstelijke plaat, waarmee Abnormality bevestigd heel wat in zijn mars te hebben. Alleen zal het er op aan komen om de perfecte balans te vinden tussen enerzijds het meer groovy aspect en anderzijds de pure techniciteit. Indien Abnormality daar in slaagt, ziet de toekomst er vrij rooskleurig uit. De stevige basis is alleszinds aanwezig!

Tracklist:

1. Monarch Alpha
2. Penance
3. Kakistocracy
4. Transmogrification Of The Echoborgs
5. A Catastrophic and Catalyzing Event
6. Aeternum
7. Dying Breed
8. A Seething Perversion
9. Curb Stomp