Wat doe je als je je verveelt, van muziek houdt, je verliest in verdovende middelen terwijl je naar oude horrorfilms kijkt? In het geval van Salem’s Pot (verwijzing naar een klassieker van Stephen King) is dat een groep oprichten die alle voorgaande combineert. Voeg daar een beetje mysterie bij –door bijvoorbeeld maskers te dragen- en je hebt een concept. Dan moet alleen nog een instrument leren bespeeld worden, maar dat is bijzaak.

Het Zweedse Salem’s Pot komt aanzetten met zijn tweede langspeler, Pronounce This!. Waar bij de vorige schijf, …Lurar ut dig på prärien, doom de hoofdmoot was, is het op Pronounce This! vooral een mix aan verschillende stijlen geworden: psychedelische stoner, doom, hard rock, country,…

Bij de opener Tranny Takes a Trip merk je dat dit een goed schijfje gaat worden: een stompende (hard)rocker die alle elementen in zich heeft om een klassieker te worden. Als je je over de psychedelische met galm voorziene vocalen kunt plaatsen, that is. En het feestje gaat gewoon door bij opvolgers Just For Kicks en The Vampire Strikes Back, die uit hetzelfde hout zijn gesneden. Maar dan…

Salem’s Pot beslist dan om deze plaat een draai van 180° te geven en richting ellenlange improvisaties te trekken à la The End van The Doors, afgewisseld door een soft-countrynummer. Op zich maakt dat allemaal niks uit, ware het niet dat er wel heel weinig gebeurt tijdens die heel lange nummers, waardoor de verveling zijn kop begint op te steken en het moeilijk wordt om de aandacht erbij te houden.

Had men de volgorde op de schijf iets anders geregeld zou dit waarschijnlijk minder zijn opgevallen. Nu krijgt met een plaat met op de eerste helft de “hits” en daarna een hele rits aan psychedelische improvisatie. Voor een band die alle richtingen uitwil, is dit toch een beetje te veel afgeboord, me dunkt.

Salem’s Pot – Pronounce This!