Bjorn Wielockx

Hatebreed is één van die bands die zowel de hardcore- als metalwereld op z’n kop weet te zetten. De band speelde onlangs nog op Groezrock waar de aanwezigen al een voorsmaakje kregen van het nieuwe album dat vanaf morgen, vrijdag de dertiende in de rekken zal liggen. The Concrete Confessional is de opvolger van het in 2013 verschenen The Divinity Of Purpose. Naar mijn mening een minder werk van de band, en ik was dus razend benieuwd of de Amerikanen mij met The Concrete Confessional weer aangenaam zouden kunnen verrassen.

En dat hebben ze zeker gedaan. Daar The Divinity Of Purpose meer een metalalbum was geworden, keert Hatebreed terug naar de kern van zijn bestaan, hardcore. Eerste feit: op deze The Concrete Confessional staat maar één liedje dat langer duurt dan drie minuten. Namelijk de zevende track, Something’s Off, die samen met The Apex Within dé metalnummers zijn op deze nieuwste telg van Hatebreed.

Niet dat er geen andere metalkenmerken meer aanwezig zijn bij de Amerikanen. Hatebreed gebruikt nog steeds gecompliceerde gitaarlijnen gecombineerd met geniale riffs en aanstekelijke songteksten. Al zijn de hardcore-elementen op deze The Concrete Confessional terug van weggeweest. Hatebreed heeft de perfecte mix tussen metal en hardcoremuziek gevonden. Zo is de adrenalinerush meer dan ooit terug. Ook de breakdowns komen aan als mokerslagen. Deze breakdowns worden dusdanig uitgerokken dat de energie van hun debuutalbum Satisfaction Is The Death Of Desire meer dan ooit aanwezig is op een recent werk van Hatebreed.

Seven Enemies is daar het beste voorbeeld. Dit nummer is een hardcoresong pur sang en zou perfect op het debuutalbum hebben gepast. De breakdown blijft eigenlijk de volle twee minuten aanhouden wat live zal resulteren in veel “pick him up” want de sfeer zal hier onder nul zakken, wat een explosie van agressie…

Deze The Concrete Confessional is een Hatebreed album geworden waar ik als hardcoreliefhebber alleen maar had kunnen van dromen. Maar ook de metalliefhebbers zullen met veel plezier deze plaat opleggen om een adrenalineboost te krijgen. Samen met Bury Tomorrow‘s Earthbound (nog een Nuclear Blast release) is dit album voor mij kanshebber voor album van het jaar. Prachtig, magnifiek, gewoon Hatebreed.

Tracklist:

  1. A.D.
  2. Looking Down The Barrel Of Today
  3. Seven Enemies
  4. In The Walls
  5. From Grace We’ve Fallen
  6. Us Against Us
  7. Something’s Off
  8. Remember When
  9. Slaughtered In Their Dreams
  10. The Apex Within
  11. Walking The Knife
  12. Dissonance
  13. Serve Your Masters

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

maart

Geen concerten

april

Geen concerten

X