At the Gates – The Nightmare of Being
At the Gates is voor mij altijd een bruggenbouwer van een band geweest. The missing link zelfs. Het sloeg voor mij die brug tussen melodic metalcore en death metal. Ze verenigde in mij de drang naar het stagediven en sing along pile-ons die ik gewend was van mijn jaren in hardcorescene, de ultieme crowd participation en het elite spel van een geoefende metalmuzikanten dat mijn technische muziekhart sneller deed kloppen. Elke hardcorekid die ik sprak was het er over eens; metal is allemaal maar elitair en uit de hoogte doen, maar At the Gates is de uitzondering op de regel. Met de ultieme, grensverleggende genre classic Slaughter of the Soul bewezen de mannen dan ook echt uit een ander vaatje te tappen dan menig generatie genoot. Maar konden de Göteborgers onder de bezielende leiding van Tompa Lindberg dat meesterlijke trucje nog eens herhalen?
