Bjorn Wielockx

De Britse melodische hardcore punkband Templeton Pek was tot een maandje terug een nobele onbekende voor mij. Vreemd als je weet dat ze al vijf albums op de teller hebben staan, met grootmachten toerde als Bad Religion, Sum 41 en Zebrahead en al zo’n dertien jaar bestaan. Vorige maand bracht Templeton Pek het vervolg op het in 2015 verschenen New Horizons. De internationale pers heeft Watching The World Come Undone goed onthaald. Ik was benieuwd of de mix van melodische hardcore, punk en rock niet wat te commercieel ging worden.

Dat commerciële blijft een struikelblok voor mij. Ook deze Templeton Pek heeft een catchy hardcoresound te pakken die me in eerste instantie weinig boeide. Je moet deze plaat echter wat meer kansen geven waardoor je zijn karakter meer en meer begint te appreciëren. Op deze Watching The World Come Undone staan de voorspelde radionummers, maar ook stevigere nummers.

Ze zijn wel duidelijk in de minderheid, de nummers waar de Britten eens vol het gaspedaal durven in te drukken. Het zorgt voor wat meer energie die tijdens enkele nummers broodnodig waren. Elke keer wanneer ik deze plaat opleg zijn het dezelfde nummers waarbij mijn aandacht afdwaalt. Grotendeels is het een kopietje van Rise Against enkel wanneer de Britten wat invloeden van een Ignite gebruikt weet het wet meer passie uit te stralen. Op deze plaat staan er teveel dertien in een dozijn nummers om van een goede plaat te spreken.

Punk- en rockliefhebbers zullen deze plaat beter onthalen, voor mij persoonlijk was het over de hele lijn te rustig, te emotioneel. Het label had Templeton Pek beter omschreven als rock/punkband zoals het op de sociale media van de groep zelf staat, in plaats van melodische hardcore. Voor mij een plaat die ik snel zal vergeten zijn.

Tracklist: