Met Digital Love is het Duitse metalcorecollectief Vitja toe aan zijn tweede langspeler na het positief onthaalde debuutalbum Echoes uit 2013. In die vier jaar brachten ze wel een ep uit, maar desalniettemin blijft het een toch lange periode van windstilte voor een band uit het coregenre. Vanaf drie maart kan u zelf ontdekken of het lange wachten de moeite waard was en of Vitja erin geslaagd is om het grote potentieel dat hem vier jaar geleden werd toegedicht te realiseren.
Duitsland staat in de metalwereld geboekstaafd als een land met een rijke historie aan thrashmetalbands, maar het laatste decennium is er een opvallende golf van metalcore aangespoeld in het land van de Audi, de Mercedes en andere Volkswagens. Heden ten dage maken Duitse metalcorebands zoals Heaven Shall Burn, Caliban en Callejon het mooie weer waardoor er gerust gesteld kan worden dat de Duitse metalcore met brio erin geslaagd is zijn voet naast de Australische variant te planten. Het is perfect mogelijk dat ik binnen enkele jaren bovenstaand lijstje zal moeten aanvullen met Vitja, maar anno 2017 schiet deze band (voorlopig) nog iets te kort om zich met dergelijke giganten uit de metalcore te mogen meten. Begrijp mij niet verkeerd, want deze jonge Duitsers zijn erin geslaagd om enkele sterke songs ineen te steken waarbij No One As Master No One As slave, Roses en Heavy Rain als mooie voorbeelden aangehaald kunnen worden. Toch is het geheel nog niet overtuigend genoeg en treedt er tijdens de laatste nummers zelfs enige luistermoeheid op.
Toch tonen deze jongens waarom ze vier jaar geleden meteen onder de hoede van Century Media hun ding mochten doen, want muzikaal slagen ze erin om een aanstekelijke mix te vinden tussen pure metalcore en experimentele elektronica-toetsen. Zanger David Beule blijkt niet alleen snoeihard te kunnen brullen, maar ook zijn vocale prestaties mogen best gehoord worden, Op bepaalde momenten weet hij perfect de gevoelige snaar te raken.
Met Digital Love toont Vitja dat ze op de goede weg zijn om een grote speler te worden in het metalcorelandschap. Er is nog redelijk wat ruimte voor verbetering, maar toch is dit album best aardig te pruimen. De band is er in geslaagd om een volwassener geluid voor te leggen in vergelijking met zijn debuutalbum. Muzikaal en vocaal zit het snor en de nummers liggen na enkele luisterbeurten vlot in het gehoor. Hopelijk vallen deze jongens niet ten prooi aan het commerciële aspect, want het zou doodzonde zijn om dergelijk potentieel verloren te zien gaan.
Tracklist:
- SCUM
- D(e)ad
- No One As Master No One As Slave
- Roses
- Digital Love
- Six Six Sick
- The Golden Shot
- Heavy Rain
- Find What You Love And Kill It
- In Pieces
- The Flood
0 reacties