Jurgen Callens

Corona Skies is een Fins zestal dat met Fragments of Reality (de in eigen beheer opgenomen ep uit 2011 niet meegerekend) zijn debuut uitbrengt via het Mighty label. De band combineert power metal en symfonische metal met moderne elementen en maakt hiervan wel een interessante mengelmoes. De negen songs kunnen jullie vanaf 18 november gaan beluisteren, wanneer het album in de winkels belandt.

Wanneer je Finland zegt, dan ga je al snel aan een band als Sonata Arctica gaan denken. Zeker wanneer je ook nog eens ‘power metal’ in één en dezelfde zin vermeldt. En inderdaad, Corona Skies heeft hier wel een tikje van mee. Let op, dit is zeker geen kopie van het Finse instituut, maar er zijn toch zeker wel enkele raakvlakken. Zo hebben beide zangers bijvoorbeeld wel een zelfde soort bereik in hun stem. Maar de vocalist van Corona Skies gaat zijn stem ook wel op andere manieren gaan gebruiken. Corona Skies is een band die meer afwisseling brengt in zijn muziek en al eens een uitstapje durft te placeren. Zo horen we bijvoorbeeld haast ambient, atmosferische geluidsescapades, over shreddende solo’s tot grootse orchestraties. De band zelf opereert al sinds 2009 in dezelfde bezetting en wou enkel met zijn muziek naar buiten komen, als ze er zelf 100 procent tevreden over waren. Maar dan moeten ze wel proberen om het potentiële publiek even blij te maken ermee natuurlijk. En hier hink ik een beetje op twee gedachten. Zo heb je na het intro de prima opener Big Boys Blues, wat je zou kunnen omschrijven als een Sonata Arctica meets Dragonforce. Die laatste vergelijking maak ik omdat er heel veel gebruik gemaakt wordt van halsbrekende keyboardpartijen, die nogal vaak gaan duelleren met de gitaren. Maar de formatie maakt niet enkel gebruik van de voorhanden zijnde power metal. Er zijn ook invloeden uit de klassieke hard rock, uit de progressieve hoek, maar uit de thrash (vooral sommig riffwerk dan). Een eerste stijlbreuk krijgen we met het furieuze The Social Network, dat wat weg heeft van een rollercoaster ride, met snelle riffs en vreemde keyboardpassages. Iets totaal anders dan de opener dus. Ook de zang verschilt helemaal en is door wat effecten helemaal vervormd. Vreemd genoeg plakt de groep hierna al een powerballad. We zouden de draad er zowaar al bij gaan verliezen. Falling Sky is echter wel van het betere wat er op dit album staat en representeert eigenlijk het best de band zelf. Er wordt vervolgd met Delirium Disco, wat opnieuw een vreemd nummer is. Het is krachtig, met powerriffs en doorspekt van veel verschillende ritmes. Business Suits You ligt dan weer meer in het straatje van de opener en kan ook als luistertip voor Fragment of Reality dienen. Prima power metal, met sterke riffs en leuke twinsolo’s. De plaat sluit af met het epische Only the Gods are Lonely. Dit is een uitgesponnen track, met veel orchestratie, met goeie vocalen en weet ons best te bekoren.

Corona Skies is een gezelschap dat zeker fans van Sonata Arctica en Dragonforce zou moeten kunnen aanspreken. De nummers die ze in deze lijn op dit album gezet hebben, vinden wij dan ook de betere. De uitstapjes hadden voor ons echter niet zo nodig gemoeten, want dit zorgde nogal eens voor verwarring in het geheel. Maar het potentieel is er. De muzikanten zijn goed, de zang is prima en ze bewijzen een prima song te kunnen pennen ook. Alleen volgende keer proberen om een consistent geheel met een totaalplaatje af te leveren, en dan zit het zeker snor.

Tracklist:

  1. Rite of Passage
  2. Big Boys Blues
  3. The Social Network
  4. Falling Sky
  5. Delirium Sky
  6. Business Suits You
  7. Summer Bum
  8. The Sea of Mediocrity
  9. Only The Gods Are Lonely

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

december

Geen concerten

januari

Geen concerten

X