Jurgen Callens

Normaal was iedereen in de veronderstelling dat het nieuwe album van Tarja, The Shadow Selfop 5 augustus zou verschijnen. Daarom kan het wel zijn dat er met verrassing gereageerd kan worden op dit album dat de titel The Brightest Void meekreeg. Deze prequel, want zo wordt het schijfje aangekondigd, verschijnt op 3 juni via EarMusic. Het album zelf wordt als een volwaardige plaat aanzien door de ex-frontdame van Nightwish. Eens checken dus of prequels (waar halen ze het in hemelsnaam uit?) nu echt zo de moeite zijn als men laat uitschijnen.

Dat het om een full-length gaat, daar zal niet de minste twijfel over bestaan. Met negen songs en om en bij de 50 minuten muziek op de teller wordt er alleszins kwantiteit geleverd. Deze opnames stammen allemaal uit de opnamesessies voor de aankomende nieuwe plaat The Shadow Self, maar la Turunen vond de opnames te goed om op de plank te laten liggen. Ze ziet het dus in feite als een cadeautje aan de fans en wil de extra songs heel graag met ze delen (lees: er nog wat extra euro’s aan verdienen). Ik mag dan wel graag naar de albums luisteren waar ze als zangeres bij Nightwish actief was, als solo-zangeres heb ik het altijd wel wat minder gevonden. Dit album krijgt het predikaatje ‘symfonische metal’ mee, maar ikzelf vind dat het met metal maar weinig meer te maken heeft. Vrij soft, vaak zielloos zelfs. Plus, op dit album krijgen we twee covers (House of Wax van Paul McCartney en Goldfinger, dat we kennen als James Bond-song door Shirley Bassey) en een herwerking van het duet met Within Temptation van de song Paradise (What about Us). Deze laatste song kreeg een herwerking mee van geluidsingenieur en producent Tim Palmer die zo de stemmen van beide zangeressen meer op de voorgrond bracht en het geheel beter liet klinken.

Tarja benadrukte dat beide aankomende albums met elkaar verweven zijn, maar toch ook onafhankelijke platen zijn die elk hun eigen bestaan lijden. Het is ook haar bedoeling om songs van de beide albums te gaan spelen op de zomerfestivals en de aansluitende headlinertour. De single en opener van The Brightest Void, No Bitter End, zullen de echte fans wel al kennen. Hier circuleert namelijk al een tijdje een video van op het net. Aansluitend volgt een duet met de hardrocklegende Michael Munroe, die we kennen van zijn solocarrière maar ook van het legendarische Hanoi Rocks. Dit moet zowat het enige echt stevige nummer van de plaat zijn denk ik. Wie ook een riedeltje komt mee drummen is de alom gekende Chad Smith (die geen verdere introductie behoeft menen wij?) op de song Eagle Eye, een weinig speciale track die we niet lang hoeven te onthouden.

Dus, in feite krijgen we hier op negen songs te maken met drie covers en wat songs met gastbijdrages. Dit is dus gewoon bonusmateriaal dat bij eender welke andere officiële release kon uitgebracht worden. Een beetje een vorm van geldklopperij dus en zeker niet van het beste wat we van dit symfonisch vocaal fenomeen al gehoord hebben. Hopelijk wordt het echt volwaardige album stukken beter. Prequels, gekker hoeven ze het alvast niet meer uit te vinden…

Tracklist:

  1. No Bitter End
  2. Your Heaven and Your Hell (featuring Michael Munroe)
  3. Eagle Eye
  4. An Empty Dream
  5. Witch Hunt
  6. Shameless
  7. House of Wax (Paul McCartney cover)
  8. Goldfinger (Shirley Bassey cover)
  9. Paradise (What about Us) (herwerking Within Temptation nummer)

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

maart

Geen concerten

april

Geen concerten

X