Piraten en feestneuzen bij uitstek, Alestorm, kwamen zopas met het nieuws dat ze eind mei via Napalm Records een tweede live album uitbrengen, deze keer met de inventieve naam Live in Tilburg. Niet enkel op kunststof en vinyl schijven maar ook op dvd en BluRay kwestie van een feestje te bouwen rond de salontafel met je wederhelft en je knuffelcontact.
De Braziliaanse band Nervosa heeft het afgelopen jaar een heel nieuwe richting genomen.
Als een donderslag bij heldere hemel kwam eind april het nieuws dat zangeres/bassiste Fernanda Lira en drumster Luana Dametto meteen Nervosa verlieten om persoonlijke redenen. Met Pasen 2020 was Nervosa nog een volwaardig vrouwelijk Braziliaans trio uit São Paulo, enkele maanden later was de enige Braziliaanse die overbleef oprichtster Prika Amaral en werd het trio uitgebreid naar een band met vier bandleden waarvan de drie nieuwkomers uit Zuid-Europa afkomstig zijn. De vernieuwde band zat de afgelopen maanden allesbehalve stil; je richt nu eenmaal geen nieuwe band op van scratch door op je luie krent te gaan zitten.
[smart_review]
Op een bepaald moment, een paar jaar terug, zag je het bos door de bomen niet meer in het landschap van de metalcore. Als er één Amerikaanse band is die telkens kwaliteit is blijven leveren is dat wel August Burns Red uit Pennsylvania.
Ruim een maand geleden verscheen bij Fearless Records August Burns Reds achtste album (negende als je Sleddin’ Hill meerekent, het instrumentale kerstalbum uit 2012), Guardians, een album waar écht collectief aan gewerkt is en de banden binnen de band nog steviger gesmeed heeft. Nog nooit hadden de heren zoveel tijd samen doorgebracht in een opnamestudio. (meer…)
Unbroken is het 15de album van de Duitse gothic metal band Crematory, oorspronkelijk afkomstig uit Mannheim, die hun activiteiten begonnen in 1991 en dat tien jaar volhielden tot in 2001, hun tweede periode begon twee jaar later en duurt inmiddels al bijna twee keer zolang als de eerste. Unbroken is een plaat die als een vervolg lijkt op Oblivion uit 2018 maar minder gothisch en een stuk meer symfonisch maar vooral met meer inbreng van samples en programmering die de band eerder als een industrial metal band laat overkomen. Bij momenten moest ik terugdenken aan Rammstein, op andere dan aan Type O Negative, maar de formule van de Duitsers blijft werken.
Airbourne stond net geen vier maanden geleden al eens op Belgische podiumplanken, meer bepaald op het hoofdpodium van het grootste metalfestival van de lage landen. Op donderdagavond 12 oktober waren ze terug in het land met een volledige set in het kader van hun Breakin’ Outta Hell tour. Als opener brachten ze voor heel het Europese luik van de tour hun landgenoten Desecrator mee.
Een verslag van een avondje stevige rock ‘n’ roll in het Leuvense Het Depot.
