Uncut – Blue

Uncut – Blue

De rockband Uncut was tot enkele weken terug een nobele onbekende voor mij. De plaat van de Fransen kwam voorbij in onze promopool, en Klonosphere maakte maar al te graag de vergelijking met legendarische namen als Rage Against The Machine en Jimi Hendrix. Wanneer een label dergelijke bands aanhaalt, mag je als recensent net dat tikkeltje kritischer zijn. Het trio zou op een geniale manier de typische rocksound van de jaren zeventig doen heropleven. Ik was benieuwd of er ook voldoende power in het geheel verwerkt zit, om een doorwinterde hardcoreliefhebber als mij te overtuigen. (meer…)

Nord – The Only Way to Reach the Surface

Nord – The Only Way to Reach the Surface

Als je graag naar een moderne variant van metal luistert, kun je tegenwoordig niet meer om Frankrijk heen.
De muzikale genialiteit schiet daar als paddestoelen uit de grond en kweekt als konijnen. Dankzij de vruchtbare Franse grond konden we eerder al genieten van bands als Gojira, Svart Crown en andere Dagoba’s.
En dan zijn er nog van die verborgen pareltjes die je eens om de zoveel tijd weten te bereiken: vanop een Parijse zolder werd The Only Way to Reach the Surface van Nord met veel vakmanschap en liefde voor het vak in elkaar geknutseld ter voordele van ons luisterplezier. En dat het plezant was…
(meer…)

Rivers Of Nihil – Where Owls Know My Name

Rivers Of Nihil – Where Owls Know My Name

Als het op ambitieuze projecten aankomt, mogen de Amerikanen van Rivers Of Nihil zeker en vast vermeld worden. Sinds 2013 is deze band volop bezig aan een heus vierluik: Debuutplaat The Conscious Seed of Light en opvolger Monarchy handelden respectievelijk over de lente en de zomer. Een goede verstaander heeft maar een half woord nodig om te weten dat album nummer drie over de herfst zal gaan. Op 16 maart verschijnt het ‘herfst’-album Where Owls Know My Name. Of deze plaat qua kwaliteit te vergelijken valt met de normale weersverwachtingen rond Allerheiligen kan je hier lezen. (meer…)

X