[smart_review]
Het uit Nederlands Limburg afkomstige Cirith Gorgor mag volgend jaar vijfentwintig zwarte kaarsjes uitblazen. Deze band draait al een flink eind mee. Toch is Sovereign pas de zevende langspeler in hun carrière. Hoe hun voorspelling van het einde van de wereld deze keer verloopt leest U in deze review.
Als recensent zijnde, is het al eens leuk om buiten de lijntjes van de persoonlijke interesses te kleuren. Doorgaans richt ik mij liever tot het core-genre en de betere thrash metal in al zijn vormen. Black metal laat mij op zich zeker niet koud, maar voor het neerpennen van een degelijke review beschouw ik mezelf toch net dat tikkeltje onervaren. Desondanks wou ik met het debuutalbum van het Zweedse Kadaverdisciplin mijn horizonten proberen verruimen. Hammerheart Records voorzag dit album van de nodige ondersteuning en publiciteit. De review van Death Supremacy kan je hier lezen. (meer…)
Dat onze Noorderburen over een stevige deathmetalscene beschikken is al lang geen publiek geheim meer. Op het vlak van thrash metal daarentegen, is het in Nederland altijd wat stiller geweest. Toch zijn er in het underground milieu meer dan genoeg bands terug te vinden die zich als het ware gespecialiseerd hebben in het spelen van razendsnelle thrash metal die het merendeel van de traditionele groepen uit de Bay Area laat klinken als regelrechte boysbands. Distillator trakteerde ons met Summoning The Malicious enkele weken terug reeds op een ijzersterk schijfje. Nu is het de beurt aan Dead Head om ons wederom op een positieve manier te verrassen. (meer…)
Het gebeurt niet zo vaak dat we bands uit Chili ter bespreking voor de kiezen krijgen. Sol Sistere – niet te verwarren dus met het Belgische popgezelschap Soul Sister – is er zo eentje. Hier gaat het allesbehalve om een popbandje en wel integendeel. Hetgeen Sol Sistere uit de boxen laat knallen is namelijk een onvervalste brok kille black metal. De Chileense band bestaat nog maar sinds 2013 en heeft naast dit debuut ook al een drie nummers tellende ep op zijn naam staan. Aan ervaring echter geen gebrek want de bandleden komen allen uit illustere gezelschappen zoals Anima Immortalis, Bauda, Animus Mortis en Maleficarium. Stuk voor stuk bands die zich in de obscure Chileense underground ophouden. Met Sol Sistere hebben ze de krachten gebundeld en lijken ze een pak meer te bieden te hebben. Unfading Incorporeal Vacuum is meteen een sterk visitekaartje dat hoge ogen zal gooien in de internationale blackmetalscene. (meer…)
Eind jaren 90 trokken vier Braziliaanse avonturiers naar Europa om er hun brute death metal aan de man te brengen. Zonder een cent op zak arriveerde Rebaelliun in België, meer bepaald in Gent, waar ze werden opgevangen door Christine die toen nog de legendarische metalpub The Frontline uitbaatte. Op basis van een demo met twee songs op, At War getiteld, probeerden ze shows te versieren in de streek. In The Frontline waren ze direct verknocht aan het brute geweld van de Zuid-Amerikanen, en kregen ze de kans er op te treden. Wij waren er bij in 1999 en het moet gezegd, het viertal liet een blijvende indruk na. Sindsdien werd België en in het bijzonder The Frontline zo’n beetje hun thuisbasis telkens ze in Europa arriveerden. Op basis van hun demo wisten ze al snel een platencontract te versieren bij het Nederlandse Hammerheart Records. Kort erna verscheen het debuut Burn The Promised Land. De plaat voldeed niet geheel aan de verwachtingen die werden geschept door de demo, dit vooral ten gevolge van een barslechte productie. Toch was het potentieel duidelijk aanwezig om met een mix van oude Deicide en Morbid Angel groter te worden dan hun landgenoten van Krisiun die in hetzelfde vaarwater zaten. Het lot besliste er echter anders over. In 2001 verscheen nog het goede Annihilation waarna kort nadien het doek viel over de sympathieke Braziliaanse band. (meer…)
