Alea Jacta Est – Ad Augusta

Alea Jacta Est – Ad Augusta

Aah, la douce France! Alhoewel, de Franse hardcoreband Alea Jacta Est kunnen we nu niet echt lief/zacht noemen. Ondanks het feit dat de band al meer dan vijftien kaarsjes mag uitblazen, kwam ik pas sinds kort voor het eerst er in aanraking mee. Er zijn maar weinig bands welke me hebben omvergeblazen als de Fransen. Hoe ze dat deden kom je te weten in volgende review. Toen ik de band voor het eerst beluisterde, wist ik meteen wat voor vlees ik in de kuip had, althans dat dacht ik toch. Het collectief brengt een gecompliceerde mix van hardcore en beatdown. Met Ad Augusta heeft het zijn eerste wapenfeit na de hele coronacrisis en enkele heugelijke gebeurtenissen (vaderschap) uitgebracht. Voor het eerst werd er echt de studio ingetrokken (lees: voorzien van professionele apparatuur en geen puttekesgeur). (meer…)

Rise Of The Northstar – Showdown

Rise Of The Northstar – Showdown

De Franse hardcoreband Rise Of The Northstar mag zich ondertussen bij de gevestigde waarde uit het genre rekenen. Wat in 2008 startte als een allesvernietigende beatdown-hardcoreband is doorheen de jaren geëvolueerd naar een karaktervolle metalband met tal val invloeden. Ondanks het feit dat de Fransen dit jaar hun vijftienjarig bestaan vieren, heeft het nog maar drie volwaardige langspelers op de markt gebracht, de nieuwste telg welke we hier bespreken inclusief. De eerste twee, Welcame en The Legacy Of Shi waren van een uitstekend niveau. De Fransen slaagden er telkens in om een werk af te leveren dat niet snel begon te vervelen. Een goed gevulde concertenagenda waren steevast het logische gevolg. Live is Rise Of The Northstar nóg straffer, daar het een machine is op een podium. Waar Rise Of The Northstar zijn kunstje mag tonen, onstaat er een ware veldslag. Met plaat nummer drie Showdown probeert de band nu ook bij het grote publiek door te breken. (meer…)

Beyond The Styx – Sentence

Beyond The Styx – Sentence

Als recensent kan ik stellen dat het grootste deel van m’n behandelde promo’s vaak aanvoelde als dertien in een dozijn. Het is dat kleine kransje aan bands, welke zich probleemloos onderscheiden in hun genre, waarvoor je het doet. Wie jaagt er immers niet op een nieuwe ontdekking die de registers helemaal opentrekt? Wie is er niet op zoek naar een nieuwe instant cultheld in z’n favoriete genre? In 2018 werd ik zo omvergeblazen door de Franse beatdownact Beyond The Styx, welke ook wat metalelementen aan het explosieve geheel toevoegde. Het eindresultaat Stiigma is een plaat die ik helemaal grijs heb gedraaid en die geen geheimen meer voor me heeft. Het werd dus hoogdringend tijd dat de Fransen een opvolger gingen opbrengen voor deze iconische plaat. Met Sentence heeft de band onlangs eindelijk een vervolg uitgebracht en ik was benieuwd of ook deze zou meedingen voor album van het jaar. (meer…)

Uncut – Blue

Uncut – Blue

De rockband Uncut was tot enkele weken terug een nobele onbekende voor mij. De plaat van de Fransen kwam voorbij in onze promopool, en Klonosphere maakte maar al te graag de vergelijking met legendarische namen als Rage Against The Machine en Jimi Hendrix. Wanneer een label dergelijke bands aanhaalt, mag je als recensent net dat tikkeltje kritischer zijn. Het trio zou op een geniale manier de typische rocksound van de jaren zeventig doen heropleven. Ik was benieuwd of er ook voldoende power in het geheel verwerkt zit, om een doorwinterde hardcoreliefhebber als mij te overtuigen. (meer…)

Wolfpack – A.D.

Wolfpack – A.D.

 [smart_review]

Een promo die in mijn geheugen gegrift staat, is de tweede langspeler van de Franse beatdownband Wolfpack getiteld Loathe. Het is de enige promo van BDHW Records, die me een wrang gevoel opleverde. Het was zeker geen slechte plaat , maar naar mijn mening probeerde ze te hard om beatdown, iets niet te toegankelijk, maar toch toegankelijk te maken. De track Hover About Me probeerde dit het felst, en bezorgt me tot op de dag van vandaag nog steeds slapeloze nachten. Om een lang verhaal kort te maken, Wolfpack wist me niet te overtuigen. Een poosje terug kreeg ik de vraag van mijn favoriete label of ik de ep A.D. wou recenseren. De promotekst wakkerde mijn interesse weer wat aan, daar deze A.D. een keerpunt zou zijn in de discografie van de Fransozen. Of deze verandering positief of negatief is uitgedraaid, kom je te weten in volgende review. (meer…)

X