Dag drie van Euroblast is de dag met de meest gevarieerde en geladen line-up van het hele festival. Starten deden we met een het Belgische Hippotraktor en om af te sluiten het explosief geweld van Vildjarta.
Dit weekend vindt de hoogmis van de progressieve metal plaats, Euroblast gaat zijn 16de editie tegemoet en zoals altijd gaat dit door in de Essigfabrik in Keulen. Er zijn nog steeds tickets beschikbaar mocht het festival onder je radar gegaan zijn, wij van Amped-up.be zullen er bij zijn en raden je 10 bands aan over twee artikels heen. Hier onze laatste vijf aanraders van dit uitstekend weekend.
Voyager
Deelnemers van het Eurovision songfestival keren terug naar Euroblast na hun laatste show in 2019 in Keulen. Het is onmogelijk om het geluid van Voyager te catalogiseren, het kwintet van Perth, Australië is fusioneert meerde genres in een en kent geen limieten. Het is zeer melodieuze, maar dan ook zeer progressieve, invloeden van synthpop en op momenten djent die ze dan samen mixen tot een geheel die een metalfeest is.
Hun liveperformance staat gekend door veel dance-energie die een positieve vibe meebrengt tussen de metal en de pop. De schreeuwende riffs en de catchy/sassy synth melodieën zijn aanstekelijk op en naast het podium.
Ondanks dat de band al zeven albums op de teller heeft staan, zijn ze nooit gestopt met zichzelf te heruitvinden en hun geluid naar de volgende stap te brengen. We staan klaar om de kracht van de keytar live aan het werk te zien.
Vola
Vola is een band die zeer gewaardeerd wordt op Euroblast, de band heeft er al meerdere keren gespeeld en iedere keer sloeg het in als een bom, van opener enkele jaren geleden naar subheadliner dit jaar.
De Deense band bracht in mei hun derde langspeler uit, Witness, een album die in de smaak viel en mooi de progressie van dit progressieve rockkwartet. Onze review van Witness kan je hier lezen.
Ze zijn momenteel bezig met een Europese tour die ze afsluiten op Euroblast, dit zal dus zeker een magnifiek concert worden. Net zoals veel van de bands op Euroblast mijden ze België tijdens hun tour. We hebben het geluk gehad dat ze op Alcatraz stonden en daar hebben ze ook een prachtig concert gegeven, maar deze op Euroblast zal dat op Alcatraz gegarandeerd overtreffen.
Four Stroke Baron
Four Stroke Baron komt met een unieke mix van progressieve rock en new-wave/post punk, overvol met catchy riffs en onvergetelijke refreinen. Om hun geluid te appreciëren moet je het concept en thema van hen begrijpen die raar, maar waar, grappig is.
Met hun lyrics en video’s werpen ze een satirische blik op de menselijke conditie, gezien door hun eigen vervormde lens en verteld via verhalen met smerige anekdotes, van een moorddadige razernij op een kegger terwijl hij verkleed was als een ridder, tot vast komen te zitten in een casino tijdens een overval terwijl hij op acid was, en andere avonturen. De synergie tussen Kirt Witt, zanger en gitarist, en Matt Vallarino, drums, leidt je door de donkerste lagen van hun thuisstad Reno, Nevada.
Nog een voetnoot: hun laatste album Classics die vorig jaar uitkwam werd gemixt door niemand minder dan Devin Townsend. Een album dat bij veel media met een goed oog werd goedgekeurd.
Cold Night For Alligators
Hippotraktor werd samen met deze Denen van Cold Night For Alligators aangekondigd als vervangers van bands die er jammer genoeg niet konden geraken. Het jammeren was niet voor lang, want net zoals onze Belgen zijn deze Denen uitstekende vervangers. De band stond er al eens een paar jaar geleden.
Ze brengen een mix van progressieve math rock met alternatieve invloeden, een mix die ik zeer waardeer, want deze Denen weten hoe ze het moeten doen. Van melodieuze stukken gaan we naar gewelddadige explosies.
Deze keer mogen ze het grote podium op, iets wat ze uitstekend zullen doen na hun passage in de kelder van Euroblast. Wees klaar voor de grote explosies in de Essigfabrik.
Vildjartha
Het festival afsluiten valt ter ere van het Zweedse Vildjartha. De band kreeg deze eer ook al eens een paar jaar terug, maar dit jaar doen ze dat met een tweede album onder de riem.
De band brengt ons een zware djent die zekere invloeden heeft van Meshuggah. Het is een zware afluister, maar eentje die zeker in de smaak zal vallen. Mensen zullen voor een laatste keer helemaal uit hun bol kunnen gaan.
Thall
Nu de concerten en festivals de laatste maanden weer volop van start gegaan zijn, lijkt het ‘oude normaal’ wederom het ‘nieuwe normaal’ geworden te zijn. En dat kunnen we alleen maar toejuichen. Op nagenoeg iedere dag van de week – ook een ordinaire werkdag – staan er wel meerdere shows op de agenda, hetgeen we eveneens alleen maar kunnen toejuichen. Er wordt serieus wat ‘afgejuicht’ de laatste tijd. Het enige waar het hem nog wat aan ontbrak was (1) een show met bands van over de grote plas en (2) een goede, ouderwetse deathcore/metalcore show. Dat moeten ook de heren van Fit For An Autopsy gedacht hebben, want als één van de eerste Amerikaanse bands hebben deze heren een post-corona Europese tournee op poten gezet. In haar kielzog bracht de band in eerste instantie Enterprise Earth, Great American Ghost en Sentinels mee. Als allereerste halte stond zowaar Trix in Antwerpen op de planning. Het beloofde met andere woorden een boeiende avond te worden, waarbij het publiek wel eens één of meerdere live premières te horen zou kunnen krijgen… (meer…)
Ruim vijf jaar geleden staken enkele prominente figuren binnen het deathmetalgenre de koppen bij elkaar. Deze prominente figuren hadden op dat ogenblik stuk voor stuk hun strepen reeds verdiend in het uitermate agressieve werk, maar waren desalniettemin de mening toegedaan dat ze hun muzikale ei toch niet volledig konden uitbroeden. Net om deze reden zag in 2016 de band Alluvial het levenslicht. Nog geen jaar later werden alvast de eerste potten verbrijzeld met het sterk debuut The Deep Longing For Annihilation dat uitgebracht werd in eigen beheer. Al snel werd Alluvial opgepikt door Nuclear Blast Records, waarna het grote publiek op 28 mei mag kennis maken met Sarcoma, het langverwachte tweede album van deze veelbelovende metalband. (meer…)
Terwijl de wereld nog steeds in de ban is van COVID-19 zijn vele bands op zoek naar een alternatief om te kunnen optreden. De meeste bands geven een show die je online kan bekijken, maar TesseracT dacht om het over een andere boeg te gooien. Met Portals brachten ze een cineastische live event. Zaterdag 12 december was het tijd voor de première van Portals.
Omstreeks 19 uur kregen we al een pre-show waarin de band verschillende antwoorden bood op de vele vragen die de band ontving betreffende Portals op hun sociale media en een ‘behind the scenes’ over het project geleid door frontman Daniel Tompkins. Een uurtje later was het dan tijd om over te schakelen van de Q&A naar de hoofdbrok van de avond, Portals, ingeleid door bassist Amos Williams die nog eens alle details over het event gaf.
De show werd aangevat met enkele nummers van hun tweede album, Altered State, namelijk het stuk Of Matter terwijl er thematische beelden van een monoliet op de achtergrond geprojecteerd werd. Wie TesseracT in het verleden live aan het werk heeft mogen bewonderen weet dat de band altijd over een voortreffelijke lichtshow beschikt maar voor dit cineastisch live event werd nog een tandje bijgestoken en kregen we een spectaculaire futuristische show te zien.
Tijdens de pre-show zagen we drummer Jay Postones het voortouw nemen tijdens de Q&A, tijdens de show merkte de aandachtige toeschouwer dat niet Jay Postones achter de drumkit zat maar een andere slagwerker, meer bepaald Mike Malyan, gekend van Monuments en Disperse. Brummie Jay Postones werd vervangen vermits die in de VS woont en tijdens de periode van de opnames wederom een stijging kwam van het aantal COVID gevallen in de VS. TesseracT nam het zekere voor het onzekere in het belang van iedereen en vroeg deze niet af te reizen naar het land dat definitief uit de EU gestapt is.
TesseracT grasduinde door hun vier albums en drie ep’s die ze tot zover uitbrachten met nummers van hun eerste plaat, One, tot de jongste uit 2018 die de naam Sonder meekreeg naast stukken die voor het eerst live het licht zagen. Al dit droeg bij tot een fenomenale voorstelling met naast de vijf bandleden nog eens acteurs die ook deel uitmaakten van de show en zo tot een totale gebeurtenis te komen die Portals was. Onder de acteurs kregen we een aantal heel jonge gezichten te zien waaronder de zonen van zanger Daniel Tompkins en van gitarist James Montheit.
De frontman had het overigens behoorlijk druk de dagen voor de show mits net de dag ervoor zijn tweede soloplaat uitgebracht werd bij Kscope, hetzelfde label waarbij TesseracT zit. Je kunt trouwens de review van het album terugvinden op onze website.
Helaas kreeg de band te kampen met een technisch probleem tijdens deze première, zo’n twintig minuten voor het einde viel de stream helemaal uit. Uiteraard was er ongenoegen bij veel fans en werd de live chat overstroomd met reacties van misnoegde volgers die met de snelheid van het licht reacties postten. Thuis hadden wij net de tijd om snel even naar het toilet te gaan en eventjes en passant een vers pintje uit de koelkast te nemen vooraleer de technische problemen opgelost werden. Shit happens, dat is nu eenmaal techniek.
Ondanks de snelle oplossing komt Tesseract toch hun fans tegemoet door in plaats van drie dagen het event te kunnen herbekijken het te verlengen naar vijf dagen. Wie de show nog eens wilt bekijken kan daarvoor terecht op www.portals.show
Een spectaculaire avondvullende show die ons even terug bracht naar de live shows van weleer die we zo hard moeten missen en hopen terug te zien volgende jaar.
Setlist:
