Grafhond – In Harmonie met de Dood

Grafhond – In Harmonie met de Dood

Black metal en toestanden, het was één van de weinige zwaardere genres waar ik me als recensent nog niet aan durfde te wagen. Het was de naam Grafhond die mijn aandacht wist te trekken in onze promopool. Nog voor ik het goed en wel besefte had ik mijn eerste blackmetalpromo geaccepteerd, onder het motto: support your locals. Want zoals de naam reeds doet vermoeden komt deze band uit de Lage Landen, Nederland Nijmegen om precies te zijn. De Nederlanders begonnen in 2017 aan hun muzikale avontuur. Twee gelijkgestemden zielen kwamen tot de overeenkomst dat de blackmetalscène vandaag de dag niet meer was wat het ooit voorstelde. Het beste wat je dan kan doen, is zelf een band opstarten en het anders aan te pakken. Dat moeten Graaf Graf en Nachtvorst ook gedacht hebben want zo is Grafhond tot stand gekomen. Met In Harmonie Met De Dood ligt het eerst werk van de Nijmegenaren in de (digitale) rekken. Ik was benieuwd of ze een fervente hardcoreliefhebber als mij konden overtuigen met dit mini-album.

(meer…)

Hexa Mera – Methuselarity pt. 1

Hexa Mera – Methuselarity pt. 1

Het Belgische Hexa Mera is al lang geen onbekende meer. Wat in 2010 startte als een technisch hoogstaande metalcoreband is doorheen de jaren geëvolueerd naar een melodische deathmetalband met tonnen karakter. Ondertussen dragen de Belgen een goed gevulde rugzak aan ervaring. De debuutplaat Human Entropy is binnen het genre én ver daar buiten verplichte kost geworden net zoals diens opvolger Enlightment. Waar de band ook speelt, het weet altijd voor een kolkend publiek te zorgen, met of zonder rugbybal. Misschien dat de pandemie de schuldige is, maar doorheen de jaren ben ik de Maneblussers wat uit het oog verloren. Hexa Mera is dan ook een band welke vooral met zijn liveperformance in mijn geheugen vast gebeiteld zit, en dat was enkele jaren terug even niet meer mogelijk. Na het beluisteren van Schizophobic was ik meteen benieuwd naar de rest van deze Methuselarity pt. 1. Ook de andere eerder vrijgegeven tracks deden wat ze moesten doen, triggeren om ook de rest van de plaat te beluisteren. (meer…)

Behind Bars – All In Due Time

Behind Bars – All In Due Time

Wie midden jaren negentig al actief bezig was met het ontdekken van beloftevolle metalbands, en niet zoals ik actief bezig was met het vullen van pampers, kent misschien de Zweedse punkband Behind Bars. Anno 2023 hebben de Zweden hun spikeriem en hanenkam veilig opgeborgen en is er een Belgische band met dezelfde naam. Behind Bars maakt geen punk maar alternatieve metal, eentje welke graag innovatief uit de hoek wil komen. Voor zij die de band nog niet kennen, sta me toe om hen even te introduceren. Wat eind 2015 startte als een beloftevolle band is doorheen de jaren uitgegroeid tot een gevestigde waarde in het genre mét bijhorende fanbase. Vier jaar had de band nodig om van de eerste volwaardige langspeler een heus pareltje te maken. Free At Last verscheen in de zomer van 2019 waardoor de band toch nog even heeft kunnen genieten van de release, want dat wat later de scène verplicht on-hold werd gezet hoef ik jullie niet meer uit te leggen. (meer…)

We Came As Dirt – The Hollows

We Came As Dirt – The Hollows

In de eindejaarsperiode nieuw materiaal uitbrengen, er zijn maar weinig bands die er zich aan durven wagen. Vaak werken dan de gespecialiseerde sites op een lager pitje, al blijft het de taak van een recensent om beloftevolle bands te scouten. Op tweede nieuwjaarsdag kwam ik zo in aanraking met de Belgische alternatieve metalband We Came As Dirt. Ook vorig jaar brachten zij in de donkerste periode van het jaar vier nummers uit, de eerste vier uit het bestaan van de band nota bene. Ook dit jaar waagde We Came As Dirt zich aan een release rond de jaarwisseling. (meer…)

Boneripper – Vengeance & Forgiveness

Boneripper – Vengeance & Forgiveness

Hardcore en Nederland, het gaat vaak hand in hand. Zo hebben ze enkele namen welke bij de grootste van het genre horen, maar ook de startende bands zijn vaak de moeite om eens een kans te geven. Onze Noorderburen weten op de één of andere manier altijd een verfrissende formule voor te schotelen waarbij de originele wetten niet worden vergeten. Het zorgt voor een sound die vertrouwd/old-school aanvoelt maar toch in een nieuw jasje zit. Sinds vorige week vrijdag ligt het eerste wapenfeit van Boneripper in de (digitale) rekken. Dat deze band nog geen belletje doet rinkelen is logisch, maar als je weet dat de bezetting bestaat uit leden van Manu Armata, 13Steps en Bladecrusher weet je aan wat je je kan verwachten. Als je al deze kennis en ervaring in een pot zwiert kom je tot Boneripper. (meer…)

X