Wie Anthrax niet kent, moet zichzelf geen thrashmetalfan noemen. De band draait ondertussen al 35 jaar mee in de metalwereld, en mag terecht een lid van de Big Four genoemd worden. Ze speelden ook op zondag 19 juni op Graspop Metal Meeting, en ondergetekende had de eer om met de nieuwe leadgitarist Jonathan Donais (Jon voor de vrienden) te praten over de band en zijn interesses. Wat volgde was een vrij kort, maar bondig gesprek over zijn toetreden tot de band, de toekomstplannen en het onvermijdelijke: politiek in Amerika.

Hallo Jon, hoe gaat het er mee?

Heel goed man, thanks. We deden gisteren nog een headlinershow in Zwitserland en nu staan we hier op Graspop Metal Meeting.

Ben je blij om terug in België te zijn?

Ja zeker. Het is altijd geweldig om in België te spelen. En het eten en het bier zijn natuurlijk ook geweldig in dit land (lacht).

Hoe is de tour tot dusver verlopen?

Geweldig, echt geweldig. De Europese festivals zijn altijd machtig om op te spelen, en dat zal vandaag hopelijk niet anders zijn. We krijgen ook de kans om grote en geweldige bands aan het werk te zien, en ook om voor een hoop nieuwe mensen te spelen. Dat, mijn beste, is gewoon kicken.

De tour staat geheel in het kader van het nieuwe album For All Kings, dat eerder dit jaar verscheen. Was het niet moeilijk om na bijna 35 jaar nog met iets nieuws op de proppen te komen?

Dat viel eigenlijk best wel mee. Voor mij was het nog een beetje zoeken, want ze hadden de songs al geschreven, maar ze zochten nog een nieuwe gitarist om het af te maken. Dat was mijn laatste auditie, want ik speelde al een tijdje live met Anthrax. En ieder bandlid was tevreden met hoe ik live speelde dus wilden ze ook wel eens zien hoe ik het in de studio zou doen. En voor die songs schreef ik gewoon de leadgitaarriffs.

Waar komt de inspiratie van de band vandaan om de muziek te schrijven?

Wel, ik speel haast elke dag gitaar dus ik vind het niet echt moeilijk om nieuwe ideeën op te doen. En het komt gewoon zoals het komt weet je: ik zet muziek op bij mij thuis en jam wat mee. En als er mij dan iets te binnen schiet, dan neem ik dat op. En soms heb je van die momenten dat je iets te binnen schiet als je alles verkeerd aan het doen bent (lacht).

Hoe denk je over de status: lid van de Big Four?

Dat voelt echt goed weet je. Het is voor mij al een hele eer om met Anthrax te spelen, omdat ik met hen opgroeide. Ik luisterde al naar zijn muziek sinds ik dertien was, en om dan effectief tot de band te behoren, dat is gewoon een droom die uitkwam. Moest je mij in mijn kindertijd gezegd hebben dat ik later bij Anthrax gespeeld zou hebben, zou ik je waarschijnlijk uitgelachen hebben (lacht).

Na de eerste reeks van succesvolle jaren begon de band last te ondervinden van veel wisselingen in de line-up. Wat denk je dat hier de oorzaak van was?

Ik was er toen niet bij, dus ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee (lacht). Maar ik denk dat het wel zal zijn zoals bij haast elke band: meningsverschillen over de toekomstplannen van de band, discussies over gedrag en tolerantie en dat soort dingen. Zaken waar iedereen misschien een andere mening over heeft, en wat dan uiteindelijk leidt tot vertrek.

De laatste maanden deed het gerucht dat For All Kings het laatste album van de band zou zijn meermaals de ronde. Maar de band beweert van niet.

Volgens mij klopt dat inderdaad niet. Weet je, iedere keer als ik met de jongens spreek, zeggen ze dat ze nog wel een tijdje willen doorgaan, dus op dat vlak kunnen we dat gerucht al in de vuilbak werpen. De bandleden zien er allemaal nog gelukkig uit en voelen zich nog goed met hoe de zaken er nu voor staan. En ik heb ze zelfs al horen praten over het schrijven van nieuwe muziek, dus dat is al een tweede bewijs dat we nog niet gaan stoppen.

En dan te denken dat jullie nog maar pas een nieuw album uit hebben gebracht.

Inderdaad (lacht). Je moet gewoon blijven gaan de dag van vandaag.

Sinds de tour met de Big Four lijkt het wel alsof de band een nieuwe bron van energie heeft gevonden.

Dat is inderdaad waar ja, zeker nu ze Joey terug hebben en toen ze Worship Music uitbrachten, wat overigens een geweldig album was. En de tour met de Big Four heeft hen geholpen om nog meer fans te krijgen, waarna For All Kings de spreekwoordelijke kers op de taart was.

Hoe kijkt de band erop terug dat Roberto naar Volbeat vertrok?

Goh, in de eerste plaats was het wel een teleurstelling ja. Maar hij is ook een goede vriend van mij en hij is eigenlijk de reden dat ik nu in het grote Anthrax speel. Hij heeft mij namelijk als vervanging van hemzelf voorgesteld aan de band. Ik heb hem gisteren nog gezien en hij doet het nog altijd prima, hij spreekt nog altijd met de rest van de band dus de vriendschap zal niet zo snel verloren gaan. We hebben ook al getourd met Volbeat en omdat dat zo geweldig was hebben we al met hen overlegd om eventueel nog eens een tour te doen.

Je bent afkomstig van Amerika. Wie verkies je als president? Trump of iemand anders?

Sta me toe om het even onbeleefd te zeggen: politiek interesseert mij geen zak. Ik moet er echt niet veel van hebben, al die debatten die vaak niet eens tot iets leiden. Ik jaag de politiekers wel weg met mijn honden en mijn gitaar (lacht).

Verdorie, dat ging snel zeg. Ik zit al aan mijn laatste vraag. Is er nog iets dat je wil zeggen tegen de fans?

Natuurlijk wil ik dat. Ten eerste: vanuit de grond van ons hart: bedankt voor de jarenlange steun, zonder jullie staat Anthrax gewoon nergens. En ten tweede: als je de kans krijgt: kom dan zeker naar ons kijken tijdens één van onze shows in je buurt. En natuurlijk het belangrijkste: koop massaal ons album (lacht).

Bedankt voor je tijd Jon, en veel succes met de show straks!

Bedankt man, en wie weet zien we elkaar weldra weer!