Elephant - He Elephant
Label: DIY
90
Bjorn Wielockx

Na de spurtbom Tom Boonen, proberen nu vijf mannen met het project Elephant, de gemeente Balen op de kaart te zetten. De band ontstond in 2010 en bracht vier jaar later met konstant konstipation de eerste ep op de markt. Het zorgde voor vele fans in eigen streek. Begin dit jaar bracht de band met He Planet zijn eerste album op de markt, welke een bescheiden tournee doorheen België en Nederland opleverde. Absoluut hoogtepunt was ongetwijfeld de show op het grote Dynamo Metal Fest. Ik was benieuwd of deze alternatieve plaat mij als doorwinterde hardcoreliefhebber kon overtuigen.

Het is een schande om toe te moeten geven, maar als recensent ben ik woonachtig te Balen. Tot voor kort heb ik de band nooit echt een kans gegevens. In de streek is zowat iedereen wild van deze band, waardoor ik een verkeerd beeld had gekregen van de muziek zelf. Deze Balenaars worden vaak omschreven als een rockband. Die invloeden zijn duidelijk aanwezig, maar de band heeft zoveel meer te bieden.

Ze in een bepaald hokje duwen ontsiert de kracht van Elephant. De sound op deze He Planet gaat verder dan de doorsnee rockband en zal eerder de liefhebber van het betere gitaarwerk aanspreken. Ook zij die naar een optreden gaan voor de nodige adrenaline zullen niet teleurgesteld vertrekken na een voorstelling.

Elke track op deze He Planet heeft zijn eigen karakter waardoor je telkens weer opnieuw verrast wordt. Het is niet zo dat Elephant een hele metamorfose ondergaat, maar telkens weer weet het subtiel de nadruk te verleggen. Het zorgt ervoor dat Sometimes eerder vocale versterking zal krijgen dan de krachtpatser Destructivo, waar Elephant het gaspedaal vol inramt. Over de gehele lijn is deze He Planet een plaat geworden die elke muziekliefhebber op de één of andere manier zal aanspreken.

Net zoals de olifant oogt het geheel op deze He Planet vrij catchy. Op een speelse manier weten deze Balenaars commerciële rockmuziek te combineren met agressieve elementen uit het punk, metal en hardcoregenre. Naast het feit dat de sound niet snel zal vervelen, heeft de band nog de kracht om zijn muziek aan te passen aan de locatie waar ze spelen. Op de Mainstage van Werchter zal de nadruk meer op het gitaarwerk liggen. Wanneer Elephant op een festival als Groezrock mag aantreden, zal het vol de kaart van de passie en adrenaline trekken. Hierdoor kan de band op een zeer breed publiek mikken.

De basis word gevormd door het experimentele uit de rockmuziek, welke op zich al zeer breed kan geïnterpreteerd worden. Om aantrekkelijker te worden voor “het grote publiek”, werden er wat kenmerken van enkele legendarische bands geïntroduceerd. De duistere opbouwende sfeer ligt in het verlengde van Black Sabbath, de vocal van Jonas Willems doet onmiddellijk denken aan die van Zack De La Rocha (Rage Against The Machine). Het feestelijk sfeertje, welke pertinent aanwezig is, heeft dan weer wat weg van The Beastie Boys. Dit alles zorgt ervoor dat Elephant een herkenbare toch excentrieke sound weet af te leveren.

Met de nodige argwaan begon ik aan deze muzikale trektocht, maar al snel werd het me duidelijk dat Elephant prachtige muziek maakt. Ik ga de concertagenda van deze band in de gaten houden, hopelijk kruisen onze wegen snel. Het kan niet anders dan dat deze plaat live een wervelwind teweeg zal brengen. Als recensent krijg je de kans om vele nieuwe dingen te leren kennen. Veelal zijn het bands welke je na enkele weken al bent vergeten. Elephant daarentegen gaat in het select groepje blijvertjes zitten, wat een verrassing!

Tracklist:

  1. Screw It
  2. Vicious Circle Of Freedom
  3. TFASOTROABITCOM
  4. Lonely Roads
  5. Bare
  6. Destructivo
  7. Conquer
  8. Talking Shit
  9. FUBAR
  10. 42%
  11. Sometimes
  12. Stockbreakers

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

maart

Geen concerten

april

Geen concerten

X