Dyscordia + Thurisaz + Fields of Troy / De Kreun Kortrijk / 08-04-2016
Jurgen Callens

Vrijdag 8 april stond bij veel metalfans in het teken van de releaseparty van Words in Ruin,de nieuwste cd van het Westvlaamse Dyscordia. Hiervoor had de band onder andere de broeders van Thurisaz en Fields of Troy uitgenodigd om op dit feestje ook ten dans te spelen. Dat heel veel mensen hier op zaten te wachten, bleek uit de opkomst. Zo vol heb ik De Kreun immers nog nooit geweten. Faut le faire, in tijden waar internationaal gereputeerde bands het met een fractie van dit bezoekersaantal moeten doen. Metal in Vlaanderen leeft, en Dyscordia heeft hier een hele grote voet in.

Dyscordia-promopic (1)Ondergetekende probeerde thuis ruim op tijd te vertrekken om op tijd de zaal te bereiken. In Kortrijk is het namelijk opnieuw Paasfoor, met al de probleempjes die dat met zich meebrengt. Parkeren is dus een ramp, het verkeer stropt, noem maar op. Gelukkig was mijn vriendelijke chauffeur bereid me aan de achterkant van De Kreun af te droppen, zodat ik toch mooi op tijd was voor het interview met Dyscordia (hierover later meer). Na de babbel met de jongens moest ik evenwel opnieuw langs achter de zaal uit om via de gewone ingang opnieuw binnen te kunnen. En daar viel mijn mond al even open. Wachtrijen tot op de kermis, waar de mensen nog net niet spontaan in de attracties geduwd werden. Echt vlot ging het deze keer niet, waardoor de show van het Torhoutse Fields of Troy met een tiental minuten opgeschoven werd.

Dat iedereen er over dacht om netjes op tijd voor de eerste band te komen, zegt veel over de metalheads. Respect your locals, een fijne leuze die hier vanavond nog maar eens geëerd werd. Leuk ook voor Fields of Troy, dat ook pas net de prima langspelerHardship op de mensheid gelanceerd heeft. Van de livekwaliteiten van dit vijftal was ik al overtuigd sinds zijn eigen releaseshow eerder dit jaar. Nu deden ze het nog even vetjes over. Overtuigend, met klasse en zelfvertrouwen. Het viel op dat veel toeschouwers de teksten al kenden en fanatiek meezongen. Songs als Copper Shores, Cold Eyes, Sting en 402 hebben alles wat ze moeten hebben. Ook frontman Louis Soenens groeit hoe langer hoe meer in zijn rol, en ik moest me dan ook even snel wegreppen toen hij voor een wall of death opriep, om niet totaal verpletterd te worden. Ook de Pantera-cover I’m Broken was een goeie zet. Van Fields of Troy gaan we nog vaker kunnen genieten. Dat staat vast.

  1. Intro
  2. Chapel of Hate
  3. Ablepsia
  4. Copper Shores
  5. Album Intro
  6. Cold Eyes
  7. Sting
  8. 402
  9. I’m Broken
  10. Static Flow

Als je naar een show van het Wervikse Thurisaz gaat zien, weet je telkens waaraan je te verwachten. Een ferme portie atmosferische metal, met veel gevoel voor melodie, agressie maar ook ingetogenheid, melancholie maar vooral verdomd veel steengoeie songs. Dit is typisch één van die bands die veel meer eer zou moeten krijgen, dan er al geoogst werd. De combinatie van cleane zang, grunts en screams werkt nog altijd als een rode lap op een stier, de keyboards zijn echt een toegevoegde waarde en de band zelf geeft zich steeds ten volle op het podium. Een waar genot om te aanschouwen. We kregen vanavond dan ook een mooie bloemlezing uit het oeuvre waarin songs als Patterns of Life, Falling, My Precious Unknown en In All Remembrance niet ontbraken. Thurisaz bleek de perfecte opwarmer voor wat nog komen moest en kreeg de handen tot ver in de nokvolle zaal op mekaar. De nekspieren werden getest en de haren zwiepten er hier en daar op los. Mooie doortocht in Kortrijk Metal City dus.

  1. Longing…
  2. …For a Change
  3. Patterns of Life
  4. Falling
  5. Switch to Red
  6. My Precious Unknown
  7. One Final Step
  8. Enslaved Dreams
  9. In All Remembrance

Na nog even een natje te zijn gaan scoren aan de bar – de jongens van Dyscordia trakteerden hun fans zowaar op een gratis vat gerstenat – trok de band zich even na tienen op gang met het intro van hun alom geprezen nieuwe cd Words in Ruin. Templum Creationis bracht de zaal op een punt, waarvan je wist dat dit een magische avond zou worden. Openen deden de Kortrijkzanen met twee songs van die nieuwe plaat namelijk Harlquins Grief en het dreigende monster dat Bail me Out gedoopt werd. Wat een song is me dat zeg! Ook de sound zat goed, het licht prima en de band in opperste vorm. Zanger Piet Overstijns was duidelijk aangedaan door de massale opkomst en gemeende interesse in de band en liet dit dan ook op zijn eigen gekende ludieke manier blijken. Een grap en een grol maakt deel uit van een Dyscordia-show, en het gegniffel was niet van de lucht toen de frontman zijn eigen gemaakte stage outfit showde aan de metalheads. Piet, na je zangcarrière heb je dus zeker nog een toekomst. Zowat de hele nieuwe plaat passeerde de revue en werd woord voor woord meegebruld door het uitzinnige publiek en het steeds maar groeiende fanleger. Jong en oud genoten ook van oldies als From Sight to Black (nog steeds een van mijn eigen favorieten), Ache of Hearts en afsluiter My Devotion. Voor de band zelf moet dit ook een hoogtepunt in de loopbaan geweest zijn. Zowat alles klopte aan deze avond en de respons was unaniem positief. Wat de band hier vanavond kon, moet elders nu toch ook eens gaan lukken denken wij. Deze jongens verdienen het. De appreciatie voor de fans bleek later op de show ook nog maar eens toen nog wat merch in het publiek gekieperd werd. Ik begin die fanatieke Dyscordia Army Fanbase hoe langer hoe meer te snappen. Grootse prestatie, grootse avond, grootse toekomst?

  1. Intro
  2. Harlequin’s Grief
  3. Bail me Out
  4. In Solitude
  5. Never Will
  6. A Perfect Day
  7. From Sight to Black
  8. Reveries
  9. Sacred Soil of Souls
  10. The Masquerade
  11. Ache of Hearts
  12. Chtonic Star
  13. Words of Fortune
  14. Twin Symbiosis
  15. My Devotion

HUG_1331

Na deze geslaagde avond, waarop de locals bewezen op hun eentje een grote venue te kunnen vullen, was het tijd om huiswaarts te keren. Moe, uiteindelijk tipsy maar vooral heel voldaan. Tenslotte nog een woordje van dank aan de bands, de mensen vanAlcatraz en promotor Mike De Coene, die voor een heel vlotte regeling voor de persmensen zorgde. Kortrijk, tot de volgende!

[fbvideo link=”https://www.facebook.com/ParadiseThroughALens/videos/1012340812168841/” width=”500″ height=”400″ onlyvideo=”1″ position=”center”]

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

maart

Geen concerten

april

Geen concerten

X