In deze tijden van lockdowns en corona, en de daaraan de verplichte annulering van festivals en optredens, is het maar droevig gesteld met de muziekindustrie. Iedere band stelt zijn release zoveel mogelijk uit wat maakt dat veel muzikanten zich een beetje vervelen. Dat dit niet altijd negatief hoeft te zijn bewijst de goregrindband Rötting Toet Fleish uit het Oost-Vlaamse Zottegem. Geboren aan de toog van rockcafe Barsjok, en zonder ook maar één release te hebben uitgebracht, in stilte verdwenen met de sluiting van datzelfde café. In die periode had RTF toch wel een grote populariteit in de lokale metalscène.

Humor is enerzijds een belangrijke factor bij RTF, anderzijds is mysterie ook een belangrijk punt. Als je de namen van de bandleden bekijkt begrijp je direct waarom deze twee factoren meespelen. Röttighaerdt  Doodsrochel (vervloekingen en verrottend opzweepgedrag), Sluize Beenmergzaag (botte bijl compos(t)itie en 6 snaren wurgspel), Opoe Doodvelmasker (tomahawk 6(in) string schuurwerk), DT Schedelbreker (doodskamer en sloophamer groove), Majoor Velsplijter (bottengeknak en gortig slagerwerk) en MC Venijninjecteur (precisie vinyl snij- en naaiwerk).

15 jaar na datum besloten de leden van RTF om, dolgedraaid door coronalockdowns en profetieën van een “oranje aap aan de ander kant van de oceaan”, om voor hun trouwe fans van het eerste uur nog eens te verblijden met een nieuw nummer Corona Blues. Humor (en dat mag wel eens in deze barre tijden) en no budget waren de insteek. Zo zijn de gitaarpartijen ingespeeld op de oefengitaar van de dochter van Sluize Beenmergzaag en de opnames zijn gebeurd met een gratis opnameprogramma.

Op kerstdag 2020 gereleased via You Tube en direct opgemerkt via een paar mediakanalen. Door dit onverwachte (en niet voorziene) succes heeft Rötting Toet Fleish beslist om meer nummers te maken en wie weet na al deze pandemietoestanden een paar optredens te verzorgen (althans volgens een wel ingelichte bron).