Vampire - Rex

Label: Century Media Records

Ashley Bickx

Het is slechts weinig bands gegeven om zichzelf meteen te profileren als een gevestigde waarde binnen het metalen segment. Het Zweedse Vampire is daar met zekerheid één van. Sinds het officiële langspeeldebuut, daterende van 2014, kent deze band een exponentiële groei. Het uit 2017 afkomstige vervolg With Primeval Force kreeg indertijd met recht en rede zeer hoge scores toebedeeld. Anno 2020 staat Vampire nog steeds als een huis en zijn deze op bloed beluste heren terug met een nieuw werkstuk, genaamd Rex dat u zelf vanaf 19 juni door uw boxen kan laten knallen. Century Media Records staat zoals vanouds nog steeds garant voor de nodige administratieve ondersteuning.

Naar de reden waarom Vampire van bij de geboorte meteen kon rekenen op zeer grote naambekendheid, hoeft men niet ver te zoeken: als een van de weinige moderne metalbands slaagde dit gezelschap er namelijk in om het old school blackmetalgeluid van de jaren ’80 en ’90 om te zetten naar een modernere variant, waarbij de eigenheid en de ‘feel’ van de gouden jaren zeer sterk overeind blijft staan. Bovendien bleek dit Zweedse instituut niet vies van een streepje thrash en zelfs rock ’n roll, waardoor deze heren nagenoeg vanzelf met een zeer interessante cocktail voor de dag kwamen.

Wie de vrees koestert dat Vampire in tussentijd gezwicht zou zijn voor het grote commerciële succes kan ik meteen gerust stellen. Vampire klinkt nog steeds als Vampire: snedig, fel en heerlijk opgefokt zijn maar enkele van de adjectieven die deze nieuwste telg perfect weten samen te vatten. black metal staat nog steeds centraal al stellen we wel vast dat de thrash invloeden net iets prominenter aanwezig zijn dan voorheen. Het lijkt wel of Vampire geluisterd heeft naar het oordeel van het journalistieke bataljon: Ghoul Wind, een parel binnen het blackened thrash genre, afkomstig van voorganger With Primeval Force, werd namelijk terecht met lof overstelpt. Al is het natuurlijk ook perfect mogelijk dat deze Zweden gewoon volledig hun eigen ding gedaan hebben en zich niets aangetrokken hebben van al hetgeen de schrijvende pers te vertellen had. Wie zal het weten…

Wie een portie snedige blacked thrash wel kan smaken, zit dan ook gebeiteld. De sterk aanwezige heroïek heeft dit plaatje nog wat extra cachet mee, waarbij geregeld een associatie met het legendarisch album Blood Fire Death van van het al even legendarische Bathory zich opdringt. Al kan het op hol geslagen paard bij aanvang van het titelnummer daar ook wel voor iets tussen zitten.

Hoe opgefokter Vampire klinkt, hoe beter deze Zweden tot hun recht komen. Gelukkig hoeft al deze agressie niet ten koste te gaan van de nodige melodie. Integendeel zelfs. Luister bijvoorbeeld maar naar het nummer Rekviem dat duidelijk maakt dat agressie en melodie perfect hand in hand kunnen gaan. Ook het epische Anima, waarbij Vampire op uiterst exceptionele wijze wat gas terugneemt en de luisteraar de gelegenheid biedt om wat op adem te komen, is een uiterst aangename track.

Weinig minpunten en alleen maar positieve commentaren dus. Rex is dan ook een album geworden, waarmee Vampire met bravoeure haar sterke reputatie weet te bevestigen. Verplichte kost voor de liefhebbers van een portie furieuze zwartgeblakerde , thrashy doods metaal.

Tracklist: