Het gros van het poppunkgenre bezorgt me spontaan zuuroprispingen. Vaak gaat het om puberale toestanden zonder veel inhoud. Al zijn er hier en daar wel uitzonderingen die de regel bevestigen. A Day To Remember is door de jaren heen geëvolueerd naar zo’n band, maar ook Chunk! No, Captain Chunk! wist me ondanks mijn vooroordelen live echt te entertainen. Across The Atlantic maakt dergelijke muziek en probeert met zijn tweede album Works Of Progress naast Amerika nu ook de rest van de wereld te overtuigen van zijn kracht.

De eerste tonen van deze plaat doen me denken aan de videogame The Sims. Een vrolijke pianolijn lanceert het tweede album. Wanneer de gitaar maar vooral de vocal zich in het geheel mengen komt de ware sound van Across The Atlantic naar boven en die klinkt me net iets te bekend in de oren. Ik kijk nog eens even naar mijn mediaplayer zodat ik zeker ben dat het niet A Day To Remember is die opstaat, maar neen, het is effectief Across The Atlantic dat uit mijn boxen knalt.

Alhoewel knallen? Het is zo’n heel album lang dezelfde zeemzoete toon met uitzondering van één nummertje met wat meer pit. Niet dat de andere nummers geen uitspatting hebben maar ze zijn te braaf om me echt te boeien. Dat je dan ook nog eens het gevoel hebt dat je naar een andere band aan het luisteren bent, zorgt voor een ultieme afknapper.

Zoals ik eerder aanhaalde is er één nummertje waar de Amerikanen al de registers open trekken namelijk Open Sourced. De verhoudingen worden helemaal omgedraaid. Het refrein is zacht en melig maar de stukken er tussen zijn zo goed. Het is ook tijdens die dikke drie minuten dat Across The Atlantic een eigen sound heeft en geen kopie blijkt te zijn.

Maar dit ene nummertje is natuurlijk niet genoeg om je album te verkopen. Het is jammer dat de band zelf niet inziet dat dit net wat te veel uitstraling heeft van één van de vaandeldragers in het genre. Spijtig, want het is duidelijk dat Across The Atlantic genoeg eigenheid heeft om op zijn eigen sound verder te bouwen. Een album dat ik zo snel mogelijk probeer te vergeten, en misschien dat ze me in de toekomst eens aangenaam kunnen verrassen.

Tracklist:

  1. Prelude
  2. Playing For Keeps
  3. Sundress Funeral
  4. Feeling The Shame
  5. Chin Up
  6. 24 Hours
  7. Open Sourced
  8. Luminescence
  9. Oklahoma
  10. Ghost
  11. Works Of Progress

 

X