Bjorn Wielockx

2017 belooft een jaar vol beenharde hardcorereleases te worden. Zo kunnen we uitkijken naar nieuw werk van No Turning Back, Nasty en First Blood. Naast deze gevestigde waardes zijn er ook nog de veel belovende ep’s en debuutalbums. Ook hier zullen weer tal van beloftevolle bands uit voortvloeien. Wie nu al een gooi doet naar “beste debuut” zijn de Amerikanen van Krooked Youth. Sinds begin dit jaar ligt hun self-titled album in de rekken.

Op dit schijfje staat genoeg energie om Schumacher weer in zijn bolide te jagen. Wat het album zo speciaal maakt is de duur van de nummers. Daar het gros in het genre kiest voor kort maar zeer krachtige nummers kiest Krooked Youth voor een ware veldslag. Met nummers die vlot over de drie minuten klimmen zal het er live stevig aan toe gaan.

De nummers zijn langer doordat de band hun opbouwend geheel wat verlengt door mysterieus uit de hoek te komen. De vocal van Billy Andrey geeft het geheel nog wat meer cachet. Met een hoge scream fokt hij de muziek nog wat meer op. Beatdown op z’n best als je het mij vraagt.

Al doorbreken al de nummers het stramien van een degelijke beatdownsong, meer zelfs ze overtreffen het. Doordat Krooked Youth hun nummers dubbel zo lang duren kunnen ze vernieuwend uit de hoek komen. Zo is het gitaarwerk gecompliceerder, heeft de vocalist verschillende stemhoogtes en is er ruimte voor opbouw en structuur, wat het eindresultaat alleen maar ten goede is gekomen.

Voor Krooked Youth ziet 2017 er hemels uit. De plaat die de Amerikanen hier afleveren is een meesterwerk in z’n genre. Als de band met dezelfde overtuiging live een show weet neer te zetten dan ziet de toekomst er zeer rooskleurig uit. Benieuwd wanneer ze eens naar de lage landen afzakken.

Tracklist: