Jurgen Callens

Evergrey is terug! Al een tijdje eigenlijk. Sinds het vorige album Hymns For The Broken al, toen het weer klonk zoals het altijd moest klinken. De stabiliteit was er terug en de terugkeer van verloren zonen Henrik Danhage en Jonas Ekdahl leken opperhoofd Tom Englund weer een nieuwe boost gegeven te hebben om alle besognes van voordien overboord te kieperen. Dat het live ook weer snor loopt, zagen we dit jaar op Headbanger’s Balls Fest en toen konden wij ginds al in première dit nieuwe The Storm Within aanhoren. We werden toen al van onze stoelen geblazen, maar mochten het nog tegen niemand zeggen. Nu gaan we dat wel doen en iedereen in onze euforie laten delen.

Ik had dit jaar al een paar keer gezegd dat ik materiaal had voor jaarlijstjes. Er kwamen al een boel leuke platen uit en enkele toppertjes. Maar wat wij hier nu te horen krijgen van Evergrey gaat moeilijk te overtreffen worden. Dit moet zonder twijfel één van de grootsere dingen zijn die de Zweden al uit de pennen getoverd hebben. Evergrey viert zijn twintigste verjaardag met zijn tiende album in grandeur. De band stond al bekend om zijn sublieme donkere, atmosferische en melancholische metal, maar deze plaat moet wel de meest progressieve in de loopband van het kwintet geworden zijn. Progressief ja, maar ook zeker niet minder toegankelijk dan het vorige werk. Integendeel, de tunes blijven haast instant hangen na de eerste speelbeurt. De mannen bruisen weer van de inspiratie en het lijkt alsof alles heel natuurlijk en gevoelvol tot stand gekomen is. Het is duidelijk dat iedereen daar weer prima in zijn vel zit. Nu we het toch over gevoel hebben: Tom Englund omschrijft dit album zelf als het eerste echte Evergrey liefdesalbum. Het concept draait namelijk over het hebben van iemand, die dan weer te verliezen en daarmee om te gaan. Dit plaatsen in het bandconcept en je weet dat er hier niet lichtvoetig over gegaan is. De teksten hebben zoals steeds weer een diepe mening en snijden in het vel. Dat de band ook vol is van deze nieuwe plaat, konden we al merken. De jongens waren heel trots nu en dan iets op hun social media te posten en pakten uit met enkele prachtige video’s. Zo onder meer voor de verrassende openingstrack Distance. De toon voor de rest van het festijn is meteen gezet. Vanaf de tweede song Passing Through, die zonder twijfel een live-favoriet gaat worden door zijn hoge melodieuze factor, is de trein pas echt serieus vertrokken om niet meer te stoppen tot na de slotakkoorden van The Storm. My Allied Ocean is waarschijnlijk één van de hardste songs ooit in het repertoire van Evergrey geworden, terwijl op In Orbit Floor Jansen van Nightwish een duetje komt verzorgen. Een keyboard-gedragen song die druipt van de melancholie, maar ook die typische hakkende ritmes bevat die we zo gewoon zijn. Fans van Devin Townsend en Rush zullen dan weer heel blij zijn met de titeltrack. De vrouw van de frontman, Carina Englund, wordt opgevoerd als geheim wapen in het nummer The Paradox en ook voor deze song staat er inmiddels een prachtige clip online. The Paradox is een kippenveltrack in de beste huisstijl. Een piano-aangestuurde ballade waarvan de rillingen over je rug lopen. Prachtig! Dat de Zweden het wel voor vrouwelijke duetten hebben, wordt nog eens aangetoond op Disconnect, waarop Floor nog even komt meedoen. Ook muzikaaltechnisch zit Evergrey momenteel op zijn top. De riffs zijn magistraal, de solo’s van Danhage meesterlijk, het toetsenwerk van Rikard Zander uniek in zijn soort en ook op de ritmesectie valt er geen duit af te dingen. Heersers, één voor één. The Storm Within als album bevat alles wat je wil horen van deze band, in een prachtige geheeluitvoering. Geen enkele song stelt zelfs maar enigszins teleur en laat je bij elke nieuwe luisterbeurt weer nieuwe dingen kennen. De sound is ook massief, bij momenten als een machine die over je heen dendert. Evergrey is geen band die je met andere moet vergelijken. De band is enig, uniek en op dit album subliem in hetgeen ze brengen. Waarlijk, toen ze het ons persoonlijk zeiden en we de trots op hun gezichten zagen toen ze de mix van hun eigen songs hoorden, konden we het nog niet zo goed vatten. Maar nu we de plaat zelf in handen hebben, weten we dat die trots gepast is. Het mag duidelijk zijn dat dit van het beste is wat de band al gemaakt heeft.

Het valt dan ook moeilijk te begrijpen dat Evergrey straks als support band de baan opgaat om dit nieuwe album te promoten. Wij willen gewoon elke song van deze plaat live horen, plus alle klassiekers erbij. Zonder twijfel de grote kanshebber voor plaat van het jaar. Je zou heel dwaas zijn om The Storm Within niet in huis te halen.

Tracklist: