Sebastiaan Schabon

1000Dead is een band die bij velen onder ons niet al te bekend in de oren zal klinken. Toch is dit Griekse core/thrash/groove trio al sinds 2013 actief. Na vier jaar vonden ze het toch wel eens stilletjes aan tijd om een album uit te brengen, en dit gebeurde dan ook op 12 mei. Toen verscheen het zelfgetitelde 1000Dead via Metal Scrap Records.

Met Lying Through Teeth krijgen we van in het begin al een mokerslag te verwerken. Al van bij de intro weet je wat je hier te horen zal krijgen: een razendsnel en trommelvliesverscheurend luid nummer. De demonische vocals (of zijn het eerder enorm hese vocals?) worden vergezeld van een drummer die niet vies is van een stevig tempo. De gitaren klinken onheilspellend en hameren genadeloos op je trommelvliezen in. Op dit moment begrijp ik nog steeds niet waarom ze niet eerder aan een album gedacht hebben. Ik bedoel: komaan zeg, dit is toch geweldige muziek?

En dat voor een debuutplaat, man man man. Misschien heeft het daarom wel vier jaar geduurd eer ze dit album uitbrachten, omdat ze alles zo perfect mogelijk wilden doen. Je merkt ook wel dat ze verschillende stijlen combineren en er ook tussen wisselen. Bring a Knife to a Gunfight bevat bijvoorbeeld meer thrash en groove dan metalcore, terwijl The Oppressor Syndrome meer weg heeft van een metalcoretrack. Ook bevat ze veel afwisseling tussen snel en traag, zonder dat je ook maar één greintje concentratie verliest. Afsluiten doen ze met het veelzeggende Dignity… A Dying Word. Waardigheid is dezer dagen inderdaad zeldzaam.

1000Dead slaat met hun gelijknamige debuutalbum echt de nagel op de kop. Het is genieten van de eerste noot tot de laatste en dat is niet overdreven. Wie het stevigere thrash/core/groovewerk niet schuwt kan zich deze schijf blindelings in huis halen.

Tracklist: